خلأهای قانونی مبارزه با فساد در میان کارگزاران جمهوری اسلامی ایران با الگوهای مبارزه با فساد در سیره علوی

خلأهای قانونی مبارزه با فساد در میان کارگزاران جمهوری اسلامی ایران با الگوهای مبارزه با فساد در سیره علوی

سال 1400

پدیدآور: فاطمه شهابی نژاد

استاد راهنما: مهدی تقوی رفسنجانی

استاد مشاور: اصغر اکبری پورکانی

 دانشگاه ولی‌عصر (عج) رفسنجان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی

چکیده:

فساد یعنی خارج شدن از حد اعتدال خواه میزان آن کم باشد یا زیاد. فساد در اصطلاح، مقابل صحت به کار می‌رود یعنی مورد قبول واقع نشدن عملی به خاطر کاستی در جزء یا شرطی که عمل بدون آن آثار مثبتی نخواهد داشت. در بحث مبارزه با فساد اسلام دیدگاه‌های متعددی دارد. قرآن کریم در آیات متعددی پیامبران را به مبارزه با حکومت‌های فاسد فرا خوانده است. در سیره حکومت علوی نیز بحث مبارزه با فساد به وضوح مشاهده می‌شود. در حکومت علوی یازده راهکار برای مبارزه با فساد وجود دارد. از جمله: 1- داشتن سیستم نظارتی و اطلاعاتی قوی 2- پیگیری شکایات مردم 3- افشای خیانتکار و ... . این تحقیق از آن جهت دارای اهمیت است که جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک نظام دینی درصدد است تا با الگوگیری از حکومت‌های ناب حکومتی معصومین (علیهم السلام) الگوی نوینی را به جهان مطرح کند و از این رهگذر بسترساز تشکیل حکومت عدل جهانی امام زمان (عج) گردد. هدف از انجام این تحقیق آن است که با مقایسه قوانین جمهوری اسلامی ایران در بحث مبارزه با فساد با الگوهای مبارزه با فساد در سیره علوی- خلأهای قانونی مبارزه با فساد در جمهوری اسلامی ایران را استخراج کند. برای انجام این تحقیق از روش کتابخانه‌ای، سایت‌ها، نشریه‌ها اطلاعات جمع‌آوری گردیده است. با استفاده از منابع مطلب‌ها به طریق توصیفی- تحلیلی نقد و بررسی شده‌اند. طبق یافته‌های تحقیق از جمله خلأهای قانونی مبارزه با فساد در جمهوری اسلامی: 1- نبودن نظارت و کنترل صحیح و سازمان یافته2- طولانی شدن رسیدگی به مفاسد و شکایات 3- پروبال دادن به مفسد اقتصادی و ... است.

لینک دسترسی به متن