جایگاه اجتماعی زنان در اندیشه و سیره علوی

جایگاه اجتماعی زنان در اندیشه و سیره علوی

سال 1399

پدیدآور: زهره منصوری

استاد راهنما: ناصر محمدی و مهدی و مهدی عبادی

استاد مشاور: مصطفی دلشاد تهرانی

دانشگاه پیام نور استان تهران، مرکز پیام نور تهران جنوب

چکیده: 

جایگاه اجتماعی زنان، موقعیت اجتماعی آنان است که محصول کنش های جمعی ایشان در همه قلمرو های اجتماعی اعم از حوزه سیاسی، نظامی، فرهنگی و مانند آن است. در رابطه با زنان و جایگاه آنان روایاتی از امام علی(علیه السلام) به صورت تنقیصی وارد گردیده است. از آن جا که قول، فعل و تقریر معصوم در زمره سنت بوده و حجت می باشد، ضروری است تا در راستای تبیین اقوال ایشان، به فعل امام نیز استناد گردد. این پژوهش با روش توصیفی، تحلیلی و مبتنی بر داده های تاریخ، خاصه متون مکتوب و صادره از امام، غبارزدائی از چهره تاریخ زن و راست فهمی از اندیشه ها و آموزه های علوی را رسالت خود می داند و می کوشد، اندیشه های حضرت در باب زنان را بازخوانی کند. از اقوال امام، نگرشی منفی نسبت به زنان در برخی اذهان شکل گرفته که با بررسی سیره در کنار اقوال، به دست می آید که زن در اندیشه امام، به عنوان موجود الهی از کرامت انسانی برخوردار است. مهمترین رهاورد این پژوهه، آن است که نگاه امام به زنان، فاقد هر نوع تبعیض نگری جنسیتی بوده و حضرت در سطحی در خور و سزاوار زنان، آنان را در فعالیت های اجتماعی مشارکت داده و نقش آفرین ساخته است. زنان در عرصه های مختلف علمی، فرهنگی، سیاسی و نظامی حضور داشته و هیچ گاه با موضع مخالف امام مواجه نشده اند. امام برای مشارکت اجتماعی زنان همواره بسترهای مناسب را در جامعه فراهم نمود تا آنان بتوانند بدون دغدغه ای به فعالیت بپردازند. این نقش آفرینی ها، جایگاه اجتماعی زنان را در اندیشه و سیره علوی بازتاب می دهد.
لینک دسترسی به متن