کارکرد اندیشه توحیدی در مسؤولیت پذیری در سیره و سخن علوی
کارکرد اندیشه توحیدی در مسؤولیت پذیری در سیره و سخن علوی
سال 1398
پدیدآور: نگین داوودی
استاد راهنما: حمید رضا سروریان
استاد مشاور: علی رضا رستمی هرانی
دانشگاه حضرت معصومه (س)، گروه علوم حدیث - نهج‌البلاغه
چکیده:
تحقیق حاضر در پی پاسخ به کارکردهای اندیشه توحیدی در مسؤولیت‌پذیری با توجه به سیره وسخن علوی است. مسؤولیت‌پذیری از مهم‌ترین ویژگی‌های شخصیتی هر انسانی به شمار می‌آید که در نوع نگرش دیگران به کار و فعالیت او بسیار تاثیرگذار است. در منابع و متون اسلامی کمال انسانها در رسیدن به مقام عبودیت و به عبارتی توحید معرفی شده است بنابراین تمامی مسؤولیت‌ها و وظایف انسان هم باید درراستای توحید و بندگی باشد.از این رو با توجه به اهمیت موضوع توحیدواندیشه توحیدی در این پژوهش به کارکردهایی که نگاه‌وبینش توحیدی یک فرد بر اعمال او خواهد داشت تاکید می‌شود. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی به این موضوع پرداخته است.هدف این نوشتار نشان دادن ارزش و اهمیت مسؤولیت‌پذیری چه در سطح فردی و چه درسطح اجتماعی وتاثیرآموزه‌های‌توحیدی برآن است. امروزه ما با مسؤولیت‌گریزی بسیاری از افراد در حیطه وظایف و مسؤولیت‌هایی که برعهده دارند مواجه هستیم امّا دراین بیان تبیین گردید که انسان موحد با بینش توحیدی قوی خود می‌یابدکه خالق هستی وی را بیهوده خلق نکرده است؛ بلکه برای او هدف و مسیری را معین نموده و از او خواسته است با انتخاب و اختیار خویش و اسبابی که برای وی فراهم نموده در راه هدایت که همان راه سعادت است قرار بگیرد. بنابراین وی خود را در برابر تمام اعمال و احوال خویش و همچنین درقبال دیگران مسؤول قرار می‌دهد. از سخنان و سیره امام علی (علیه السلام) چنین برآمد که اندیشه توحیدی در تمام اقسام مسؤولیت، همانند خون درجریان است؛ یعنی اگر انسان ایمان حقیقی به خدا داشته باشد چه در ارتباطش با خدا و چه در ارتباط با خود و چه با دیگران خود را مسؤول می‌داند که درست رفتار کند.