در این جلسه که در سالن اندیشه پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار گردید، مهندس آذری به بررسی شاخص دولتهای شکننده پرداخت. شاخص دولتهای شکننده توسط بنیاد صلح امریکا هر ساله اعلام میگردد. این شاخص پیش از این شاخص دولتهای شکست خورده نام داشته است. اصطلاح دولتهای شکست خورده به دولتهایی اطلاق میگردد که از لحاظ انحصار قدرت مشروع با ناتوانایی هایی مواجه بوده اند. شاخصهای شکنندگی خود منقسم بر دو گروه شاخصهای نظامی-سیاسی و شاخصهای اقتصادی-اجتماعی است. در شاخصهای سیاسی و نظامی مواردی از قبیل میزان مشروعیت حکومت، حقوق بشر و حاکمیت قانون، خدمات عمومی، اختلافات سیاسی در میان نخبگان حاکم و مداخله نظامی مورد سنجش قرار میگیرند و در شاخصهای اقتصادی-اجتماعی مواردی از قیبل فشارهای جمعیتی، فقر و ناتوانی اقتصادی، اختلافات قومی، فرار مغزها، فساد اقتصادی و توسعه نامتوازن مورد بررسی قرار میگیرند.

در نتایج حاصله از بررسی شاخص شکنندگی عمدتا کشورهای فنلاند و نروژ بهترین و کشورهای سودان و سومالی بدترین وضعیت را داشته اند. کشورهای بررسی شده به ترتیب در گروه های مختلف قرار میگیرند که این گروه ها تحت عناوینی مانند اخطار بسیار شدید، اخطار شدید، اخطار، هشدار بسیار جدی و ... دسته بندی میشوند و از آنجاییکه ایران عمدتا ذیل عنوان هشدار بسیار شدید قرار داشته است لذا سیاست سازان و سیاست گزاران باید نقطه های آسیب پذیری را شناسایی نموده و در صدد رفع آنها برآیند. در ادامه برخی از حضّار از جمله جناب آقای محمد علی مینایی، مدیر جلسه، میزان دقت در شاخصهای مذکور را محل بحث دانستند و مهندس آذری نیز ضمن صحّه گذاشتن بر کاستی های محتمل در مجموع شاخصها را دارای دقت قابل قبولی ارزیابی نمودند// انتهای پیام.