در این جلسه که با حضور آقای محمد علی مینایی، مدیر گروه پژوهشی جامعه و امنیت، دکتر قدیر نصری، دبیر کرسی مطالعات راهبردی امنیت اجتماعی و اعضاء اصلی کرسی برگزار گردید، دکتر سلمان صادقی زاده با ارائه تعریفی از جنبشهای اجتماعی جدید بر اهمیت روز افزون آنها بر مقوله امنیت اجتماعی تاکید کرد. جنبشهای اجتماعی جدید ویژگیهایی دارند که آنها را از اقسام مختلف جنبشهای پیش از خود متمایز میسازد. از جمله اینکه جنبشهای اجتماعی طبقه ای بسیار خاص در درون مجموعه گستردهای از کنشها هستند که در پی دست یافتن به نیازها و تقاضاهای مختلفند. این جنبشها در راستای مبارزه برای دستیابی به حقوق جدیدی تلاش میکنند و در این راستا گام میزنند که البته از تنوع و گونه گونی بالایی برخوردارند ولی همگی در پی بازشناسی نوع جدیدی از حقوق، یعنی حقوق فرهنگی، هستند. این نیازها جدید بوده و در جامعه صنعتی یا پیشا صنعتی یافت نمیشوند. باید گفت، حقوق فرهنگی، همچون حقوق اجتماعی که پیش از آنها وجود داشت، اگر با حقوق سیاسی، که حقوقی جهانشمول هستند، پیوند مستحکمی نداشته باشند و یا اینکه نتوانند در درون سازمان اجتماعی، به ویژه نظام تخصیص منابع اجتماعی، جایی برای خود پیدا کنند میتوانند به موجودیتهایی ضد دموکراتیک، اقتدارگرا و یا حتی توتالیتر بدل شوند.

در واقع، جنبشهای اجتماعی جدید، نوعی از جنبشها هستند که در جوامع پسا صنعتی روی میدهند و هدف اصلی آنها کسب حقوق فرهنگی و بازنمایی هویت فرهنگی به نحوی مستقل میباشد. بدین معنا، جستجوی هویتهای فرهنگی مهمترین ویژگی جنبشهای اجتماعی جدید است که در آن گروه های به حاشیه رفته و اقلیتهای هویتی تلاش میکنند تا هویت خود را از زبان خود و نه از زبان گروه های غالب اجتماعی بیان کنند. از آنجاییکه امنیت اجتماعی نیز بنا بر تعریف مهمترین مولفه های خود را حفظ موجودیت، هویت و ارزشهای افراد و گروه ها میداند،‌ لذا خیزش جنبشهای اجتماعی جدید به ویژه در طلیعه قرن بیست و یکم به اهمیت فزاینده امنیت اجتماعی در جهان امروز انجامیده است. امری که جامعه ما ایران نیز از آن مستثنی نمیباشد// انتهای پیام.