گزارش نشست «ارتباطات انسانی- رسانه‌ای و مبتلایان ایدز: مرض یا بیماری»
با برنامه ریزی و هماهنگی پژوهشکده مطالعات فرهنگی وارتباطات نشستی با عنوان «ارتباطات انسانی- رسانه‌ای و مبتلایان ایدز: مرض یا بیماری» با حضور دکتر عاطفه آقایی و دکتر معصومه شفعتی در روز ۲۵ اردیبهشت ماه و در سالن ادب پژوهشگاه، برگزار شد.
در ابتدای جلسه دکتر محمود کریمی علوی، رئیس پژوهشکده مطالعات فرهنگی و ارتباطات، ضمن خوشامدگویی به اعضا و حاضرین در جلسه ، به معرفی سخنرانان نشست پرداخت.
در ادامه جلسه، دکتر آقایی به ارائه سخنرانی خود پرداخت و گفت: مطالبی که قرار است در این نشست بیان شود، مبتنی بر انجام رساله دوران دانشگاهی شان و با موضوع «ارتباطات سلامت» بوده است.
دکتر آقایی ابتدا به موضوع «ایدز و اچ آی وی» در جامعه امروز ایران پرداخت و گفت: متأسفانه افزایش مبتلایان، کاهش سن مبتلایان، افزایش روابط جنسی پیش از ازدواج و مسائلی از این دست به تشدید این بیماری منجر شده است. بطوریکه موج سوم ابتلا به ایدز از طریق روابط جنسی پیش از ازدواج افزایش پیدا کرده و تبدیل به پدیده اجتماعی شده است. که بنده نوع مواجهه رسانه‌ها با این پدیده اجتماعی را مورد بررسی قرار داده ام.
وی در مورد هدف تحقیق خود گفت: هدف تحقیق من «شناسایی صورتبندی گفتمان تولیدات سینمایی و تلویزیونی ایران در مورد ایدز» بود و با استفاده از روش تحلیل گفتمان به بررسی و تحلیل پنج فیلم سینمایی و سه سریال مرتبط با ایدز پرداخته شد. نتایج نشان می دهد که تقابل های گفتمانی در این فیلم ها و سریال ها دیده شده است. به بیمار و فرد آسیب دیده توجه شده اما به ساختارها و نهادهای موثر در این پدیده اجتماعی اشاره ای نشده است.
آقایی افزود: روایت داستان نمونه های مورد تحلیل، بر نحوه ابتلا به بیماری متمرکز است. روند تاریخی از مجرم بودن بیمار به سمت آسیب دیدگی بیمار در این نمونه ها دیده شده است. چرخش گفتمان ها از برخورد و طرد کردن فرد به سمت دلسوزی و همدردی توام با مهربانی به فرد آسیب دیده، مشاهده می شود.
در ادامه نشست، دکتر معصومه شفعتی به ارائه پژوهش خود درخصوص روابط انسانی بیمار- پزشک پرداخت و گفت: انسان، محور اصلی این رابطه بوده و در این تحقیق مورد تحلیل واقع شده است. رابطه کنش و واکنش بیمار- پزشک، کدهای رفتاری کلامی و غیرکلامی مورد بررسی این تحقیق بوده است. تحقیق انجام شده حاکی از آن است که مهارت های ارتباطی پزشک با بیمار دچار ضعف و کاستی است. بعنوان نمونه، ویزیت گروهی و مواجهه یکسان با بیماران، بدون در نظر گرفتن تفاوت های فردی و شخصیتی بیماران در برخی نمونه های مورد بررسی مشاهده شده است.
شفعتی افزود: برخی پزشکان در جلب اعتماد و رضایت بیماران ناموفق هستند. بیشترین شکایات بیماران در این خصوص مربوط به ضعف مهارتهای ارتباطی پزشکان است. بیماران ناراضی نیز اعلام توافق ظاهری می کنند. این تحقیق، توجه و تمرکز نهادهای مرتبط را خواستار شده تا روابط پزشک- بیمار بعنوان رابطه دو انسان به سمت مطلوب پیش برود.
در پایان این نشست، سخنرانان به سؤالات حاضران پاسخ دادند.
نظر شما :