گزارشی از کارگاه آموزشی آشنایی با حیطه های معنا شناسی و کاربرد آن در مطالعات قرآنی
باسمه تعالی
پژوهشکده مطالعات قرآنی با همکاری انجمن ایرانی مطالعات قرآنی و فرهنگ اسلام در روز شنبه ۲۲ آبان ۹۵، دوره آموزشی سالیانه معناشناسی را با عنوان کارگاه آموزشی آشنایی با حیطه های معنا شناسی و کاربرد آن در مطالعات قرآنی برگزار نمود. دوره های معناشناسی این پژوهشکده هرسال در آبان ماه اجرا می شود و پیش از این در سال ۹۳ و ۹۴ نیز با سرفصل های دیگری برگزار شده است. در این دوره ۴ کارگاه برگزار گردید که گزارش اجمالی آن به شرح ذیل است:
کارگاه اول : طراحی و اجرای پژوهش معناشناسی و کاربرد آن در مطالعات قرآنی
دکتر هادی رهنما
دکتر رهنما در ادامه به ارائه روش تحقیق با رویکرد معنا شناسی پرداخت و گفتند برای اینکه بتوانیم به معنای مورد نظر و بیان شده در قرآن پی ببریم بویژه در سطح لغت ابتدا باید به لغت نامه ها و منابع تفسیری مراجعه کنیم و در این مراجعه به دقت به همه مطالب بیان شده ذیل لغت مورد نظر دقت کنیم. نحوه کاربرد منابع لغوی متقدم در شناخت لایه ها و وجوه مختلف معنا بسیار کارآمد است. وی بر این نکته اذعان داشتند که محقق نباید گمان کنند که چون کار معنا شناسی انجام می دهد پس نباید از منابع متقدم ( فرهنگ لغت ها وتفاسیر ) استفاده کند.وی کسانی را در تحقیقات معنا شناسی موفق تر دانستند که از ذهن پرتری برخوردار باشند.ایشان آشنایی با تمام حوزه های معنا شناسی، داشتن نگاه تصوری و عدم شتابزدگی در رسیدن به نتیجه را از ملزومات کار تحقیق معناشناسی عنوان کردند. دکتر رهنما همچنین دسته بندی آیات ، استفاده از جدول و نمودار همراه با توضیح و استدلال و کمک کرفتن از فرهنگ لغت های سامی را از مراحل این گونه کارهای پژوهشی برشمردند.
کارگاه دوم : روش شناسی تاریخی واژگان قرآن کریم ( معناشناسی تاریخی واژه « رب »)
دکترخوانین زاده
کارگاه سوم : معناشناسی حس آمیزی با تکیه بر شواهدی ازقرآن کریم
دکتر آزیتا افراشی
دکتر افراشی با ارائه یک مقاله متفاوت در بخش سوم این کارگاه توجه و کنجکاوی شرکت کنندگان را برانگیخت. وی موضوع تازه ای را به عنوان راه کاری دست یافتن به معنای قرآن معرفی کرد که از یافته های ایشان بود .حس آمیزی در ادبیات و استعاره که به گفته ایشان برای اولین بار توسط دکتر شفیعی کدکنی مورداستفاده قرار گرفت، توسط دکتر افراشی در خوانش جدید در آیات قرآن بکار گرفته شده است .
وی ابتدا به تعریف حس آمیزی پرداخته و بیان نمود که همه انسان ها از بدو تولد تا ۴ ماهگی حس آمیخته هستند به این معنا که فرد با شنیدن صدایی، رنگی را می بیند و یا مزه ای را حس می کند . در دو سال اخیر که علم پزشکی توانست از مغز انسان عکس برداری کند این مساله روشن شد که برخی از افراد حس آمیخته هستند و همانطور که ما می دانیم هر قسمت از مغز مسئول پردازش قسمتی از داده ها و مفاهیم است که از هم فاصله دارند. اما در انسان حس آمیخته این مراکز به هم نزدیک است و همین مساله باعث شده تا این افراد دچار حس آمیختگی شوند وی بیشترین مقدار حس آمیختگی را بین دو حس شنوایی و بینایی بیان کردند .دکتر افراشی با آوردن مثال ها و شواهد زیادی از آیات قرآن به تبین این دیدگاه پرداخت و نشان داد که در اکثر موارد حس آمیزی از سمت حواس پایه یعنی چشایی ، بویایی . لامسه ، به سمت حواس بینایی و شنوایی است.از جمله مثال هایی که مطرح می کنند ،«وانظر علی طعامک لم یتسنه » می باشد که حس بینایی در آن برای لامسه بکار رفته است.همچنین آیه ۱۳ سوره علق « أریت ان کذب و تولی » حس دیدن برای شنوایی بکار رفته است.
کارگاه چهارم: کمیت و کیفیت در افعال حوزه معرفت در قرآن با رویکرد معناشناسی تاریخی
دکتر پاکتچی
وی با یک تحلیل تاریخی گسترده و بررسی سه واژه تثنیه ،ثقل و وجد در زبان های مختلف آفراسیایی، معانی را ارائه دادند که با آنچه که ما امروزه از این واژه ها می فهمیم بسیار متفاوت است . مثلا در معنای واژه ثقلان ، واژه در قرآن دارای بار معنایی جدیدی شده است آنجا که می فرماید: « فاخرجت الارض اثقالها ».که در این جا منظور از ثقل سنگین نیست بلکه اثقال در این جا به معنای اخبار است .