ضرورت پژوهش در زمینه فرهنگ شهادت و شهادتطلبی
گزارش نشست ضرورت پژوهش درباره شهادت و شهادتطلبی
به مناسبت ۳۰ آبان، روز «قهرمان ملّی» و سالگرد پیروزی جبهه مقاومت و پایان سیطره داعش و در طلیعه هفته پژوهش، نشست ضرورت پژوهش درباره شهادت و شهادتطلبی به همت گروه نظریه پردازی سیای ایران، پژوهشکده مطالعات سیاسی و روابط بینالملل و حقوقِ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی مورخ 4 آذرماه 1403 شمسی با سخنرانی دکتر کامیار صداقت ثمرحسینی برگزار شد. دبیر جلسه استاد ارجمند جناب آقای دکتر فرج الله علی قنبری بود که در مقدمه به معرفی جلسه و اهمیت موضوع شهادت طلبی پرداخت.
سخنران ابتدا به مقام شهید و شهادتطلبی در اسلام و بیان فرازهایی از قرآن کریم، احادیث و ادعیه شریف پیرامون آن پرداخت. در ادامه، با یادآوری انتشار منابع مربوط به ایران در منابع رژیم بعث عراق، نظیر انتشار نقشههای جغرافیایی جعلی از ایران که در دهه 1980م، با هدف تجزیه ایران به اشکال مختلف در دانشگاهها و مراکز دولتی تابعه حزب بعث عراق چاپ میشدند، بیان داشت که از این منظر تأمل درباره فرهنگ شهادت و شهادتطلبی را میتوان تأمل درباره بقای ایران و آینده آن قلمداد کرد. رژیم بعث عراق عملاً آمده بود تا به خیال خام خود یکبار برای همیشه ایران را از صفحه روزگار بردارد؛ اما آنچه مانع آن شد، در وهله اول فرهنگ شهادتطلبی در میان رزمندگان بود. سخنران اشارهای نیز به این موضوع کرد که رژیم بعث عراق بر پایه طرحی استعماری و از یک منظر، در امتداد عقاید میشل عفلق به دنبال ایجاد امپراتوری عربی با محوریت عراق بود. امروزه میدانیم که داعش دارای عقیده وهابیت و بازیچه استعمار است. برای مبارزه با داعش باید عقاید او را زیر سئوال برد. صدام نیز به تعبیر دقیق امام خمینی (قدس سره) عفلقی بود و او نیز بازیچه استعمارگران بود. صدام آمال و آرزوهایش را در اندیشه میشل عفلق میجست و میشل عفلق نیز صدام را هدیهای آسمانی برای حزب بعث قلمداد میکرد و همچنان جای خالی پژوهش درباره آثار و اندیشههای این شخصیت مرموز در منابع فارسی محسوس است.
دکتر صداقت سپس با معرفی برخی از منابعی که از خلال آنها میتوان شهادتطلبی شهیدان انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را مشاهده کرد، نظیر منابع تاریخ شفاهی، وصیتنامههای شهیدان، اسناد بالادستی مربوط به واحدهای نظامی شهیدان و گلزارهای شهیدان، به تفصیل به نمونههایی از شهادتطلبی شهیدان در قالب نظم و نثر خصوصاً در قالب ابیات مشهور «بار الها من نمیخواهم که در بستر بمیرم / یاریم کن تا به راهت در دل سنگر بمیرم ... » پرداخت و با نمایش برخی از الواح قبور شهیدان (برگرفته از وصیتنامههای ایشان) به اهمیت حفظ آثار شهیدان و نیز انتقال اندیشه، احساس و عاطفه آنان به نسلهای بعدی اشاره کرد. گفتنی است سخنرانی مذکور بر پایه کتابی از سخنران درباره اشعار مذکور است که در مراحل پایانی نگارش قرار دارد.
نظر شما :