تدوین برنامه جامع راهبردی زبانی

برنامه‌ریزی زبانی یکی از حوزه‌های اصلیِ دانش میان‌رشته‌ایِ زبان‌شناسی اجتماعی (یا جامعه‌شناسی زبان) به‌شمار می‌آید، بنابر تعریف، فعالیتی آگاهانه است که به‌سبب نیاز به یافتن راه حل برای یک مساله انجام می‌گیرد. (هاگن، 1966، به نقل از مدرسی، 1368) کشور ما با مجموعه‌ای بسیار متنوع از زبان‌ها، گویش‌ها و فرهنگ‌ها و پیشینه‌ای غنی و طولانی از یک زبان مشترک و وحدت‌بخش یعنی فارسی، نیاز به یک نقشه راهبردیِ جامع و پایدار و سیاست زبانی منسجم و روشن در چارچوب اصل پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و مبتنی بر دانش و پژوهش و اجماع صاحب‌نظران و کارشناسان دارد. بر همین اساس پیشنهاد طرح «تدوین برنامه جامع راهبردی زبانی» توسط پژوهشکده زبانشناسی پژوهشگاه به وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری در سال 1398 ارائه و فاز اول آن به پایان رسید. همچنین متعاقب این طرح، آزمایشگاه زبانشناسی به صورت رسمی افتتاح و قطب علمی زبانشناسی پیکرهای راهاندازی شد و از نسخه ارتقاء یافته پایگاه دادههای زبان فارسی با حضور دکتر برومند معاون پژوهشی وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری و استادان برجسته زبانشناسی رونمایی به عمل آمد. برای کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.