علوم انسانی کاربردی: فرصت‌ها و تهدیدها

علوم انسانی کاربردی: فرصت‌ها و تهدیدها

دکتر علیرضا منصوری[1]

علوم انسانی کاربردی در تمایز با علوم انسانی محض، ناظر به کاربرد یافته‌های علوم انسانی در حوزه‌ها و موقعیت‌های مختلف انسانی است. این علوم معطوف به کاربرد است و به تأسیس نهادها و فناوری‌های اجتماعی می‌انجامد. از این رهگذر این علوم می‌تواند فرصت‌های خوبی برای تحولات و تغییرات در جهت رفاه و توسعه و کاستن از رنج‌های انسانی ایجاد کند. در عین حال این علوم به فناوری‌های اجتماعی منجر می‌شود که همانند همه فناوری‌های دیگر ممکن است به نتایج غیرمنتظره‌ یا کارکرد و عوارض نامطلوبی بیانجامد که شناخت آنها (تاحدامکان) و ایجاد فضا و زمینه‌ای هم در بعد نظری و هم عملی برای اصلاح این نهادها و در نظر گرفتن و طراحی تورهای ایمنی از ملاحظاتی است که توجه به آنها ضروری است. هدف طرح حاضر بهره‌گیری از آموزه‌های عقلانیت نقاد با رویکرد مناسب به علوم انسانی که در آن هم علوم انسانی کاربردی ممکن باشد و هم بتوان از فرصت‌های حاصل از آن در جهت کاستن از آمال انسانی و پیشرفت و توسعه انسانی با توجه به شرایط ایران اسلامی بهره برد و در عین حال نسبت به تهدیدها و نتایج ناخواسته و  غیر منتظره آن آگاهی و آمادگی داشت. به‌علاوه بر آن است تا در بعد کاربردی، بر اساس ملاحظات نظری، چشم‌انداز و خطوطی کلّی از یک الگوی مناسب برای تأسیس شرکت‌های دانش‌بنیان در زمینه علوم انسانی ترسیم ‌کند.