شیوه نامه
راهنمای تدوین و پذیرش مقاله:
نشریه از مقاله‌های تحقیقی و تحلیلی اصیل که در آن مطلب یا نظریه‌ای تخصصی دارای نوآوری، نکات علمی نوین و غیر اقتباسی ارائه شده باشد، به‌ویژه از مقاله‌های برگرفته از پایان‌نامه‌ها که طی آن نظری بدیع مطرح شده باشد، استقبال می‌کند و از چاپ مقاله‌های مبتنی بر گردآوری یا ترجمه معذور است.
صرفاً مقاله‌هایی در این مجله منتشر میشود که در نشریههای داخلی و خارجی چاپ یا ارائه نشده باشد.
حق چاپ مقاله، پس از پذیرش، برای نشریه محفوظ است و نویسنده مقاله مجاز به چاپ آن در جای دیگر نیست.
انتشار آثار ارسالی الزاماً به‌معنای هم‌رأی بودن با نویسندگان نیست و مجله مسئولیتی در این زمینه ندارد.
مجله در قبول، رد، اصلاح، و ویرایش مقاله‌های دریافتی آزاد است.
نویسنده (گان) محترم، مشخصات ذیل را به همراه مقاله ارسال کنند:
نام و نامخانوادگی نویسنده (گان) به فارسی و انگلیسی؛
میزان‌تحصیلات، رتبه علمی، گروه‌آموزشی، نام‌دانشکده، دانشگاه و شهرمحل‌دانشگاه نویسنده (گان) به فارسی و انگلیسی؛
معرفی نویسنده مسئول در صورت تعدد نویسندگان؛
درج نشانی پست الکترونیک نویسنده (گان) ؛
نشانی، کدپستی، شماره تلفکس نویسنده مسئول؛
نویسندگان محترم، فایل الکترونیک مقاله‌های ارسالی را به‌همراه درخواست انتشار و مشخصات بالا از طریق پست عادی (در قالبCD ) و یا پست الکترونیک، به نشانی مجله ارسال کنند.
پذیرش اولیه مقاله مشروط به رعایت نکات «راهنمای تدوین مقاله» و پذیرش نهایی و چاپ مشروط به تأیید شورای داوری است. در هر صورت، نتیجه به نویسنده اعلام خواهد شد.
صفحات مقاله حداقل 15 و حداکثر 25 صفحه باشد و درمجموع از8000 کلمه تجاوز نکند. در ضمن، مقاله با قلم بی‌لوتوس 13 در برنامه Word2007 حروفنگاری و به‌همراه فایل pdf ارسال شود.
داشتن عنوان، چکیده (حداکثر 150 کلمه) و واژه‌های کلیدی (حداکثر 7 واژه)، به دو زبان فارسی و انگلیسی برای همه مقالهها الزامی است.
مقالهها مشتمل بر مقدمه، مباحث اصلی، نتیجه‌گیری و فهرست منابع باشد.
معادل خارجی اسامیخاص، اصطلاحات و واژگان در متن، درون پرانتز قرار گیرد.
شیوه استناد:
ارجاعات مقاله، درون متنی و به‌شیوه زیر باشد:
برای ارجاع به منابع، بلافاصله، پس از نقلقول مستقیم (داخل گیومه)، نامخانوادگی نویسنده کتاب یا مقاله، سال انتشار، شماره جلد و صفحه منبع موردنظر، درون پرانتز آورده شود. مثال: (حقیقی، 1366: ج1/210)
برای ارجاع به منابع، بلافاصله، پس از نقلقول غیرمستقیم، نامخانوادگی نویسنده کتاب یا مقاله، سال انتشار و شماره جلد، درون پرانتز آورده شود. مثال: (حقیقی، 1366: ج1/ 21-25)
ارجاعات درون متنی غیرفارسی، به‌شیوهٔ قبل و به زبان اصلی آورده شود. مثال: (Nelson, 2003: 115 )
اگر از نویسنده‌ای در یکسال بیش از یک اثر منتشر شده باشد، با قراردادن حروف الف، ب، پ، و. . .، در زبان فارسی و حروف a ، b ، و. . .، در زبانهای خارجی، پس از سال انتشار، آثار از هم متمایز شوند.
در صورت استفاده از فرهنگ یا دانشنامه‌ای که سرویراستار دارد، نام او، سال انتشار، شماره صفحه، درون پرانتز آورده شود. اگر به مقاله خاصی ارجاع داده میشود، نام مؤلف مقاله، سال انتشار و صفحه منبع موردنظر، درون پرانتز آورده شود. غیر از موارد مذکور، نام فرهنگ یا دانشنامه، سال انتشار و صفحه منبع موردنظر، درون پرانتز آورده شود.
ارجاعاتِ تکراری، کامل و مانند بار نخست آورده شود و از کاربرد واژه‌های «همان»، «پیشین» و «مانند آن» در متن و یا گذاشتن خط بهجای نام مؤلف در منابع خودداری شود.
منابع: در پایان مقاله، ابتدا منابع فارسی و سپس منابع لاتین، براساس نامخانوادگی نویسنده، به‌ترتیب حروف الفبا و به صورت زیر ذکر شود:
کتاب: نامخانوادگی نویسنده (گان)، نام نویسنده (تاریخ انتشار) نام کتاب به‌صورت ایتالیک (ایرانیک)، نام مترجم یا مصحح، شمارهٔ جلد، نوبت چاپ، محل انتشار: نام ناشر
مقاله: نامخانوادگی نویسنده، نامنویسنده (تاریخ انتشار) «عنوان مقاله»، نام مترجم، نام نشریه به صورت ایتالیک (ایرانیک)، سال نشریه، شماره نشریه، شماره صفحات مربوط به مقاله
منابع اینترنتی: نامخانوادگی نویسنده، نام نویسنده (تاریخ دسترسی) «عنوان مقاله»، نام وب‌سایت (یا عنوان نشریه الکترونیکی، جلد، شماره، سال)، صفحه، آدرس اینترنتی