از میرزا تقی‌خان امیرکبیر، خط‌شکن پساترکمانچای، تا سیدابراهیم رئیسی، خط‌شکن پسابرجام

دکتر موسی نجفی، رئیس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی یادداشتی به‌مناسبت شهادت ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور کشورمان در وبگاه شخصی خود منتشر کرده است که متن آن از نظرتان می‌گذرد:

نمی‌دانم چرا یک‌مرتبه چندین شباهت  بین سیدابراهیم رئیسی با میرزا تقی‌خان امیرکبیر ذهنم را مشغول کرد و از این میان به مطلب مهم‌تری رسیدم.
شباهتی که این دو بزرگوار به‌لحاظ جایگاه اجتماعی داشتند، این است که هر دو از اقشار پایین جامعه بودند و توانستند در اثر لیاقت ذاتی رشد کنند و در مدت تقریبی سه‌سال ریاست، کارهای زیربنایی عظیمی انجام دهند که از آن‌جمله می‌توان به عملیاتی شدن اقتصاد ملی و بومی اشاره کرد که هردو به آن اعتقاد راسخ داشتند. هر دو از جنس مردم و مردم‌دوست بودند، هر دو تا پای جان بر سر عقیده و مرام خویش ایستادند و درنهایت هر دو در جوار مولایشان، یکی در جوار امام حسین علیه‌السلام و دیگری در جوار امام رضا علیه‌السلام مأوا گرفت.
اما ماجرا به همین جا ختم نمی‌شود، بصیرت در تاریخ دیروز راز سیاست پنهان امروز را هم مکشوف خواهد کرد.
به نظر من آنچه بیش‌تر از هر چیز دیگری این دو قهرمان و شهید ملی را به‌هم نزدیک می‌کند، استقلال در برابر سیاست پلید خارجی است و مهم‌تر از آن، پالایش سیاست و حاکمیت ایران از امواج فتنه و مکر اجنبی و جلوگیری از نفوذ آشکار و پنهان بیگانگان.
شهید میرزا تقی‌خان امیرکبیر درحالی سکان سیاست ایران عصر ناصری را به‌دست گرفت که ترکش‌های زهرآگین قرارداد ترکمانچای تن ایران و ایرانی را رنجور و نحیف ساخته و او بود که این میراث شوم نفوذ و رخنه اجنبی را با تدبیر سیاستش چاره و درمان کرد، اما در این طرف تاریخ، ابراهیم عزیز ما هم وارث عصر انحطاط برجام و برجامیان بود. تن، روح، جان و هویت ایرانیان نیز در این تحقیر، رنجور و سرگشته شده بود؛ این‌بار فرزند دیگری از ایران، در کسوت یک عالم دینی و منتسب به آل رسول‌الله، زخم‌های ناشی از سوء تدبیر دولت مردان نالایق سال‌های قبل از خودش را حکیمانه مرهم نهاد.
طی 200 سال اخیر از تاریخ ایران همواره ثابت شده است که استقلال واقعی ایران با مردانی از جنس امیرکبیر و رئیسی همچنان در افق مشرق‌زمین درخشش و تلألو داشته و لذا تا زمانی‌که خاک این سرزمین، مستعد باروری چنین مردانی است؛ سیاست مکر اجنبی و اجنبی‌پرستی در این ملک به‌جایی نخواهد رسید .
 ظهور چنین ستارگانی در سپهر سیاست یک کشور به خاک مطهری نیاز دارد که با خون شهیدانش چون امیرکبیر و رئیسی آبیاری شده باشد./پایان