گزارش هم‌اندیشی استادان زبان و ادبیات فارسی پژوهشگاه و دانشگاه کابل
ما از یک دریچه به جهان می‌نگریم
گزارش گفت‌وگو و هم‌اندیشی استادان زبان و ادبیات فارسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه کابل
در راستای اقدامات اجراییِ تفاهم‌نامه‌ی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی و دانشگاه کابل، 28 اردیبهشت‌ماه 1400، وبیناری با محوریت گفت‌وگو و هم‌اندیشی استادان زبان و ادبیات فارسی پژوهشگاه و دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه کابل برگزار شد.
در آغاز این نشست دکتر شکوه‌‌السادات حسینی، مدیر همکاری‌های علمی_بین‌المللی پژوهشگاه، به تفاهم‌نامه‌ی فی‌مابین و اقدامات صورت گرفته برای اجرایی کردن آن از جمله برگزاری یک نشست در دو جلسه، یک دوره‌ی درس‌گفتار زبان و زبان‌شناسی چهارماهه، اهدای 260 جلد از کتاب‌های انتشارات پژوهشگاه به کتابخانه‌ی دانشگاه کابل و برگزاری کارگاه‌های آتی در سال جاری اشاره کرد و در خصوص پیشنهاد رئیس پژوهشکده‌ی ادبیات پیرامون شکل‌گیری این جلسه‌ی هم‌اندیشی توضیحاتی ارائه داد.
در ادامه دکتر راحله حمیدزی، رئیس دانشکده‌ی زبان و ادبیات دانشگاه کابل به معرفی این دانشکده پرداخت و تعدادی از استادان ادبیات و زبان‌شناسی در دپارتمان فارسی دری این دانشگاه به معرفی خود و سوابق و حوزه‌های پژوهشی خود پرداختند.
در ادامه‌ی نشست دکتر علیرضا شعبانلو، رئیس پژوهشکده‌ی زبان و ادبیات پژوهشگاه در خصوص معرفی، سوابق و ساختار گروه‌های این پژوهشکده توضیحاتی ارائه داد و سپس استادان این پژوهشکده، هر یک خود و زمینه‌های فعالیت‌شان را معرفی کردند. به جز اعضای هیأت علمی این پژوهشکده، دو تن از اعضای گروه ادبیات پژوهشکده دانشنامه‌نگاری نیز در این نشست حضور داشتند که آن‌ها نیز به معرفی حوزه‌ی تخصصی خود پرداختند.
در ادامه، طرفین پیشنهادهایی برای همکاری متقابل از جمله ارائه‌ی مقاله‌ی مشترک در مجلات پژوهشگاه علوم انسانی (کهن‌نامه‌ی ادب پارسی، ادبیات پارسی معاصر، آفاق‌الحضاره الاسلامیه، مجله‌ی مطالعات دانشنامه‌نگاری، مجله مطالعات فرهنگ و هنر آسیا) و مجله‌ی ادب دانشگاه کابل و نیز همکاری در تألیف دانشنامه و فرهنگ مشترک ایران و افغانستان و نیز راه‌کارهایی برای زمینه‌های همکاری ارائه دادند.
در ادامه‌ی نشست دکتر پورنامدارایان، عضو بازنشسته پژوهشکده‌ی ادبیات، سخنرانی خود را با این عبارت آغاز کرد که «جای تردید نیست ما و برادران افغانی‌مان اهل یک فرهنگیم، گذشته‌ی فرهنگی ما یکی‌ست و از یک دریچه به جهان می‌نگریم». وی درباره‌ی پیشنهاد همکاری پژوهشگاه و دانشگاه کابل گفت: «اگر در ایران بر مطالعه‌ی بزرگانی نظیر فردوسی، سعدی و حافظ تأکید و برجستگی وجود دارد، اما زبان مشترک باعث می‌شود که ما شاعران و نویسندگان اهل ناحیه‌ی افغانستان را بفهمیم، زیرا ساختار ذهنی مشترک با ایشان داریم. آن‌چه سبب اختلاف در جهان‌بینی، تدریس و تحصیل ما می‌شود، پدیده‌های معاصر و شیوه‌ی زیست اکنون ماست و به گمان من تدریس و تحقیق مشترک می‌تواند این اختلافات را از بین ببرد». وی افزود: «در دوران معاصر، نظریه‌های جدیدی که از مغرب‌زمین به ما رسیده، باعث ظهور افرادی با نگاه‌های تازه شده که شاید ما آن‌ها را کم‌تر از نویسندگان گذشته بشناسیم و با افزایش همکاری‌ها میتوان محدودیت شناخت را از بین برد».
در پایان نشست، رئیس پژوهشکده ادبیات پژوهشگاه پیشنهاد داد؛ برای تسهیل در همکاری‌های آتی (از جمله برگزاری نشست، درس‌گفتارها و دوره‌های مشترک در حوزه‌ی ادبیات) نمایندگانی از پژوهشکده‌ی ادبیات پژوهشگاه علوم انسانی و دانشکده‌ی زبان و ادبیات دانشگاه کابل معرفی شوند که با استقبال حاضران، دکتر زهرا شریف‌نسب (از پژوهشگاه) و دکتر خواجه محمد نیستانی (از دانشگاه کابل) به‌این منظور معرفی شدند.
نظر شما :