گزارش نشست مؤلفه‌های ارتباطی پیش‌بینی‌کننده‌ی غربالگری سرطان
گزارش نشست مؤلفه‌های ارتباطی پیش‌بینی‌کننده‌ی غربالگری سرطان
نشست مؤلفه‌های ارتباطی پیش‌بینی‌کننده‌ی غربالگری سرطان به همت پژوهشکده‌ی مطالعات فرهنگی و ارتباطات و با همکاری کرسی ارتباطات علم یونسکو و انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات به صورت مجازی برگزار شد.
در این نشست که روز پنج آبان 1399 برگزار شد، داود مهرابی عضو هیأت علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و ارتباطات به بیان یافته‌های تحقیقات خود در زمینه‌ی عوامل ارتباطی مؤثر بر رفتارهای پیشگیری در حوزه‌ی سلامت پرداخت.
به گفته وی، شناخت این عوامل نیازمند تحقیقات بین‌رشته‌ای است که امروزه از آن تحت عنوان ارتباطات سلامت یاد می‌شود و با توجه به گسترش روزافزون رسانه‌ها و تنوع گسترده آنها، و همچنین تغییراتی که در نوع ارتباطات انسانی شکل گرفته است، توجه بسیاری از محققان و همینطور سیاست‌گذاران را به خود جلب کرده است.
مهرابی در این نشست با نگاهی به اهمیت غربالگری سرطان بیان کرد: تشخیص بسیاری از سرطان‌ها در مراحل اولیه بیماری می‌تواند مانع از بحرانی‌شدن آنها شود و نسبت به درمان آن موفق‌تر عمل کرد.
وی تأکید کرد: با این وجود مؤلفه‌های متعددی در قصد انجام غربالگری سرطان نقش دارند. بخشی از این مؤلفه‌های به عوامل ارتباطی بازمی‌گردد.
عضو هیأت علمی پژوهشکده‌ی مطالعات فرهنگی و ارتباطات با مهم خواندن توجه به تحقیقات رشته‌ی ارتباطات سلامت بیان کرد: به نظر می‌رسد که توجه به این رشته می‌تواند نقش مهمی در رفع بسیاری از مشکلات سلامت که ریشه‌ی آنها در عدم آگاهی، نگرش‌ها و رفتارهای نادرست است، ایفا کند.
مهرابی در ادامه با پرداختن به نتایج تحقیقات خود بیان کرد که براساس ادبیات تحقیق، باورهای سلامت افراد، اطلاعاتی که از منابع مختلف دریافت می‌کنند، اعتبار این قبیل یافته‌ها، سطح مفید بودن آنها و همچنین ارتباطات بین فردی شامل ارتباطات پزشک – بیمار، و یا بیمار با اعضای خانواده می‌توانند در پیش‌بینی کردن قصد انجام غربالگری سرطان نقش داشته باشند.
وی که تحقیق خود را به طور مشخص بر بیماری سرطان روده‌ی بزرگ متمرکز کرده است، افزود: اگرچه میزان ابتلا به سرطان روده‌ی بزرگ در مقایسه با کشورهای غربی در ایران پایین و نزدیک موارد مشابه در کشورهای منطقه بوده، اما ابتلای افراد زیر 40 سال و همچنین تأکید متخصصان بهداشت کشور نشان می‌دهد که این بیماری می‌تواند در آینده افراد بیشتری را مبتلا کند.
این پژوهشگر رشته‌ی ارتباطات سلامت در ادامه خاطر نشان کرد: درصد بسیاری پایینی (حدود هشت درصد) از مشارکت در این مطالعه دانش بالایی نسبت به سرطان روده‌ی بزرگ داشتند. جوان‌ترها (افراد 21 تا 40 سال) دانش بهتری نسبت به این سرطان گزارش کرده و افراد 72 تا 80 سال شرکت کننده در این مطالعه دانش پایینی نسبت به این سرطان داشتند.
نتایج این مطالعه که در سال 1397 در تهران و با مشارکت 386 پاسخ‌گو انجام شده همچنین نشان داد که به طور کلی دانش افراد نسبت به سرطان روده‌ی بزرگ پایین است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که شرکت‌کنندگان در این مطالعه منابع کسب اطلاعات خود را به ترتیب، اینترنت، پزشکان و تلویزیون معرفی کرده‌اند که مفیدترین اطلاعات از پزشکان، تلویزیون و سپس اینترنت دریافت می‌شود.
بر اساس نتایج این مطالعه افزایش حس آسیب‌پذیری (حساسیت درک شده)، منافع و موانع درک شده در مسیر قصد انجام غربالگری سرطان و همچنین توانایی فرد برای مدیریت شرایط خود (خودکارآمدی درک شده) از جمله مواردی معرفی شدند که رابطه‌ی مثبتی با قصد انجام غربالگری داشتند.
به گفته‌ی عضو هیأت علمی پژوهشکده مطالعات فرهنگی و ارتباطات، افزایش سطح دانش سرطان و همچنین بهبود روابط پزشک – بیماری می‌توانند در ایجاد انگیزه به منظور قصد انجام غربالگری نقش مثبتی ایفا کنند.
مهرابی در ادامه و بر اساس نتایج تحقیق خود پیشنهادات زیر را با هدف فراهم ساختن بسترهای انجام غربالگری بیان کرد:
• افزایش آگاهی افراد از عوامل خطرزا (ریسک فاکتورها) و علائم هشدار دهنده‌ی سرطان
• استفاده از پزشکان و پرستاران در فضای اینترنت با هدف افزایش آگاهی نسبت به بیماری سرطان
• استفاده از ظرفیت‌های ارتباطات بین فردی (شامل پزشکان و پرستاران) در بستر اینترنت می تواند با هدف انتقال اطلاعات مفید به مخاطبان
• استفاده از روش‌های علمی مؤثر به منظور افزایش دانش افراد از بیماری‌های مختلف از جمله سرطان
• طراحی و اجرای برنامه‌های مداخله‌ای به منظور افزایش تمایل برای انجام غربالگری سرطان در سالمندان باتوجه به پایین‌بودن سطح دانش در بین این رده‌ی سنی
• توسعه‌ی روابط بین فردی بیمار – پزشک با هدف تبعیت از توصیه‌های پیشگیرانه
نظر شما :