گزارش روز چهارم مدرسه‌ی تابستانی «اخلاق در پژوهش»

گزارش روز چهارم مدرسه‌ی تابستانی «اخلاق در پژوهش»

چهارمین روز از مدرسه‌‌ی تابستانی اخلاق در پژوهش، روز  سه شنبه 25 شهریورماه 1399، برگزار شد که دربرگیرنده‌ی دو نشست با سخنرانی دکتر آیت‌اله میرزایی با موضوع «پیامدهای اخلاقی علم سیاست‌زده» و  دکتر قدیر نصری با موضوع «در میانه‌ی اخلاق و مهارت: مرور شش تجربه‌ی مانا» بود. در ادامه گزارشی از نشست‌ها ارائه می‌شود.

پیامدهای اخلاقی علم سیاست زده

دکتر آیت‌اله میرزایی در نشست خود با عنوان پیامدهای اخلاقی علم سیاست‌زده به بررسی نقش ساختارهای سیاسی بر اخلاق پژوهش پرداخت. وی رانت تحصیلی را در قالب‌های مختلف عاملی برای نهادینه‌سازی بی‌اخلاقی در سطح ساختارهای کلان نظام آموزش عالی دانست و گفت: کم‌رنگ شدن شایسته‌سالاری، ساقط شدن قشر دانشگاهی از جایگاه گروه مرجع اجتماعی و حتی برخی کاستی‌ها در فرایندهای پژوهشی در هر دو سطح حوزه و دانشگاه برآیند این عامل ساختاری است. وی ورود مبتنی بر سهمیه به نظام آموزشی و پژوهشی را عامل عدم انتقال ارزش‌های علمی دانست زیرا افرادی که بدون طی مراحل لازم مدرکی علمی را دریافت می‌کنند، لاجرم نمی‌توانند جامعه‌پذیری لازم در حوزه‌ی پژوهش را به‌دست آورند که این امر به‌نوبه‌ی خود می‌تواند چرخه‌ی انتقال ارزش‌های علمی را مختل کند.

در میانه‌ی اخلاق و مهارت: مرور شش تجربه مانا

دکتر قدیر نصری در نشست خود با عنوان «در میانه‌ی اخلاق و مهارت: مرور شش تجربه‌ی مانا» به بررسی الگوهای پژوهشی برجسته در حوزه‌ی علوم انسانی پرداخت و با بررسی روش و منش برخی از اساتید برجسته در حوزه‌ی علوم انسانی هر یک از آنها را به‌مثابه معیاری برای بررسی اخلاق فردی در حوزه‌ی پژوهش مورد بررسی قرار دادند.

دکتر نصری نکته‌ی کلیدی بحث خود را در قالب مفهوم «نابالغی» طرح کرد. این مفهوم میراث اندیشه‌ی کانت است و معنای آن در آغاز مقاله‌ی «روشنگری چیست؟» آمده است: «روشنگری یعنی خروج از نابالغی به تقصیر خویشتن خویش و نابالغی یعنی ناتوانی از کاربست اندیشه‌ی خود بدون هدایت دیگری». دکتر نصری عدم التزام ما به نقش‌هایی که برعهده داریم را یکی از مهمترین آسیب‌ها در حوزه‌ی اخلاق به طور عام و در حوزه‌ی اخلاق پژوهش به طور خاص دانست.

http://www.ihcs.ac.ir/990/fa/news/19747