لیلا صراحت روشن

لیلا صراحت روشنی(۱۳۳۷ _ ۱۳۸۳ش) شاعر، نویسنده و روزنامه‌نگار معاصر افغانستان بود. لیلا صراحت، از سال ۱۳۶۵ خورشیدی تا سقوط رژیم دکتر نجیب، ابتدا به عنوان سر دبیر و سپس به سمت معاون در مجلهٔ «میرمن» اشتغال ورزید. افزون بر این، او با تأسیس کانون نویسندگان جوان در چهارچوب انجمن نویسندگان افغانستان، به عنوان معاون کانون نویسندگان جوان برگزیده و پس از چندی به عضویت شورای مرکزی انجمن نویسندگان افغانستان نیز پذیرفته شد.

در زمان حکومت مجاهدین (در سال ۱۳۷۲ خورشیدی) به سمت معاون ریاست امور زنان به کار پرداخت و نشریهٔ «ارشاد نسوان» را دوباره احیا کرد. او به عنوان اولین مدیر مسوول دوره دوم نشراتی این نشریه نیز برگزیده شد که دوره اول نشراتی آن به سال‌های حاکمیت شاه امان‌الله برمی‌گردد.
در ضمن، کانون فرهنگی «رابعه بلخی» را پایه‌گذاری کرد که بعداً این کانون در دیار مهاجرت نیز به فعالیت‌های خود ادامه داد. او در هُلند مسئولیت نشریهٔ «حوا در تبعید» اورگان نشراتی انجمن زنان افغان «رابعه بلخی» را بر عهده گرفت.
لیلا از سال ۱۳۵۰ خورشیدی به سرودن شعر آغاز کرد و شعرهایش از سال ۱۳۵۳ خورشیدی در نشریه‌های داخل و خارج از کشور به چاپ رسیده‌اند. سرانجام او در شام چهارشنبه ۳۱ سرطان ۱۳۸۳ خورشیدی چشم از دنیا فروبست، ۴۶ سال داشت. 
مجموعه‌های شعر لیلا صراحت عبارت از: طلوع سبز، در تداوم فریاد، حدیث شب (مشترک با ثریا واحدی)، از سنگ‌ها و آیینه‌ها، روی تقویم تمام سال.