منوچهر شیبانی

منوچهر شیبانی(1303-1370) شاعر، نقاش و فیلمساز، نمایشنامه نویس، کارگردان تئاتر، اپرانویس. در سال 1324نخستین مجموعه شعر خود (جرقه) را توسط انتشارات حزب توده به چاپ رساند. شیبانی  از جمله شاعرانی بود که در نخستین کنگره نویسندگان ایران که به همت انجمن روابط فرهنگی ایران و شوروی برگزار شد، شعر «ایران» را خواند و به عنوان یکی از نمایندگان شعر آزاد معرفی شد.
او همچنین همراه هوشنگ ایرانی در نشریه خروس جنگی فعالیت می کرد و در نشریه هایی مثل جام جم اشعارش را به چاپ می رساند. در دایرة المعارف لاروس از او به عنوان نخستین کسی که امپرسیونیسم را به ایران آورد یاد شده است. در سال 1383 موزه و کتابخانه ای به نام او در کاشان افتتاح شد. اگرچه به عنوان شاعر آثار زیادی از خود بر جای نگذاشت اما او دو ویژگی اساسی و در خور توجه دارد:
اول اینکه شاید نخستین کسی بود که به شیوه نیمایی شعر سرود و دوم آنکه در آوردن کلمات روزمره چون سینما، پیستون، ناودان و اوساکار در شعر جسارتی کم نظیر از خود نشان داد.

از ابداعات او در شعر تغییر واحد وزن از مصراع عروضی به کلمه بود. اشعار شیبانی مضامینی ملی، حماسی و اجتماعی دارد. شاملو از وی به عنوان پیشکسوت در سرایش شعر سپید یاد کرده است.

دفترهای شعر: جرقه(1324)، آتشکده خاموش(1343)، سرابهای کویری(1355)؛

نمایشنامه ها: تراژدی سهراب(1373)، چادر، سمندر و چند فیلمنامه و نمایشنامه رادیویی و تلوزیونی و چند اپرا.

نقل با تصرف از چشم انداز شعر معاصر ایران و فرهنگ ادبیات فارسی معاصر