مجله یادگار

مجله یادگار، مجله ادبی علمی تاریخی. سال انتشار(1323)، مدیر مسئول و سردبیر: عباس اقبال آشتیانی، مدت انتشار: پنج سال.
اوضاع و احوال مجله را عبدالحسین نوایی در مصاحبه‌ای که انجام داده چنین بیان می‌کند: آقای آشتیانی به من گفتند: اگر مایل هستید من برای مجله یادگار به یک کمک و همکار احتیاج دارم. من هم با اشتیاق این پیشنهاد را پذیرفتم. در این مجله غیر از من و اقبال هیچ کس نبود و تمام زحمات بر دوش ما دو نفر بود. محل مجله یادگار در  روزنامهاطلاعات بود؛ چون اقبال از پس پرداخت اجاره و حقوق من و قبض‌ها بر نمی‌آمد، نمی‌توانست جای مستقلی برای خودش بگیرد. با یکی از برادران مسعودی به نام جواد، صحبت کرد و او مکانی را در روزنامه اطلاعات در اختیار ما قرار داد.
کسانی که در مجله یادگار مطلب می‌نوشتند کمترین توقع مادی از اقبال نداشتند چون وضع او را می‌دانستند. مجله یادگار در مدت پنج سال انتشار، یکی از بهترین و پر محتواترین مجلاتی است که در زبان فارسی بیرون آمده است. اقبال نهایت تعصب را نسبت به فرهنگ و ادب ایرانی داشت، نه به لغت سازی‌های فرهنگستان علاقه داشت و نه به تفنن‌های ماخوذ از فرنگ مثل شعر نو و این گونه حرفها که کمابیش در مجله سخن منتشر می‌شد اعتنا می‌کرد. آنها هم این بی‌اعتنایی را بی پاسخ نمی‌گذاشتند و ازاقبال و همکارانش به عنوان مرتجعین ادبی یاد می‌کردند. 

نقل با تصرف از مصاحبه دکتر عبدالحسین نوایی با موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران به نام از مرارت روزگار تا مجله یادگار