سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی(1306- 1393) معلم، نویسنده و شاعر. در سال 1330 تار شکسته را منتشر کرد و در سال 1331 به سبب سرودن شعر «ناشناس» به پیشنهاد نیمایوشیج، مدال بین المللی صلح را گرفت. در سال 1357 به عضویت کانون نویسندگان ایران در آمد و در سال 1378 جایزه لیلیان هیلمن/داشیل هامت به وی تعلق گرفت. وی در دوره‌های مختلف شاعری خود رویکردهای مختلفی داشته، گاه موضوعات اجتماعی را درون‌مایه خود کرده و گاه به غزل روی آورده است. او با آوردن مفاهیم و معانی نو در غزل دست به نوآوری در شیوه بیان و معنی زده و اوزان کم سابقه را در اشعار خود اساس قرار داده است.  
شهرت و اعتبار عمده او به دلیل غزل‌های زیبا و ماندگارش است؛ او از اواخر دهه 1340 به بعد اندک اندک، در تحول این نوع شعری کوشید. خواننده‌های بسیاری سروده‌های وی را خوانده‌اند از جمله شعر «دوباره می سازمت وطن».

آثار بهبهانی عبارتند از: سه تار شکسته(1330)، جای پا(1335)، چلچراغ(1336)، مرمر(1341)، رستاخیز(1352)، خطی ز سرعت و از آتش(1360)، دشت ارژن(1362)، درباره هنر و ادبیات(1368)، آن مرد، مرد همراهم(1369)، کاغذین جامه(1371)، کولی و نامه و عشق(1373)، عاشق تر از همیشه بخوان(1373)، شاعران امروز فرانسه(1373)، با قلب خود چه خریدم(1375)، یک دریچه آزادی(1374)، مجموعه اشعار (2003)، یکی مثلا این که(2005)، با مادرم همراه زندگینامه خودنوشت(1390)، شعر زمان ما(1391).