حبیب ساهر

حبیب ساهر(1282-1364)، شاعر. از مکتب به سرودن شعرهای عاشقانه به زبان آذری پرداخت و بعدها در مدرسه ای که تقی رفعت معلم ادبیات فارسی و زبان فرانسه اش بود، تحت تعلیم وی شعر نو سرود و با چند تن دیگر انجمنی به نام مکتب رفعت (اعضای آن احمد خرم، تقی برزگر، حبیب ساهر و یحیی آرین پور بودند) تاسیس کرد که دنباله رو تجدد خواهی استاد بود.
اشعار اولیه او نوعی نوگرایی و عدم اعتقاد به قالب های قدیمی را نمایان ساخت و نکته جالب اینجاست که او، بی خبر از نیمایوشیج در گوشه دیگری از ایران به نتایج مشابهی در زمینه شعر معاصر و آینده آن رسید و این یافته ها را در شعر آذری نیز به کار گرفت. بخش اعظم آثار او به زبان آذری است و در جمهوری آذربایجان نیز شناخته شده است.
دفترهای شعر: افسانه شب(1320)، شقایف(1322)، اشعار جدید(1327)، خوشه ها(1334)، اساطیر(1337)، سایه ها(؟)، آرزی و قنبر(1353)، کتاب شعر ساهر(1343).
مجموعه داستان:میوه گس.