صادق هدایت

صادق هدایت(1281-1330ش). فرزند قلیخان هدایت. او پس از طی کردن تحصیلات مقدماتی خود در تهران، به خارج اعزام شد که مهندس راه و ساختمان شود اما به سبب بی علاقگی‌اش، پس از یک سال و نیم بالاخره موافقت شد که در رشته ادبیات فرانسه تحصیل کند. چهار سال اقامت او در فرانسه سال‌های پرباری بود. او در این مدت کتاب «فواید گیاهخواری»، و داستان‌های «مادلن»، «زنده به گور»، «اسیر فرانسوی»، «حاجی مراد»، «افسانه آفرنش»، و نمایشنامه تاریخی «پروین دختر ساسان» را نوشت. با این همه تحصیلات خود را تمام نکرد، از بورس تحصیلی صرف نظر کرد و در سال 1309 به ایران بازگشت.
در سال 1315 به دعوت دوستش شین پرتو، معاون کنسول ایران در بمبئی، به آن شهر رفت. در آنجا اثر مهم خود بوف کور را، به صورت پلی کپی و در پنجاه نسخه، میان دوستان خارج از ایرانش منتشر کرد. هدایت عضو هیئت تحریریه مجله معتبر سخن بود و بسیاری از آثار خود را در دهه 1320ش، نخستین بار در این مجله به چاپ رساند.

آثار هدایت، عبارتند از:
داستان، نمایشنامه و هجویه‌ها: پروین دختر ساسان(پاریس،1309)، زنده به گور(تهران، 1309)، انیران، (همراه با علوی و پرتو، مجموعه ای ازسه داستان، تهران، 1310)، مازیار(با همکاری مینوی، تهران، 1312)، سه قطره خون(تهران،1313)، علویه خانم(تهران،1312)، بوف کور(بمبئی،1926/1315)، سگ ولگرد(تهران، 1321)، حاجی آقا(تهران،1325)، ولنگاری(تهران1323)، فردا(تهران،1325)، آب زندگی(تهران،1323)، توپ مرواری(تهران 1324، انتشار پس از مرگ، بدون نام نویسنده، تهران 1358)، البعثة الاسلامیة الی البلاد الافرنجیة(تهران، 1309، انتشار پس از مرگ، پاریس،1982)
از هدایت آثار فراوانی در زمینه ادبیات عامه، مقاله تحقیقی، سفرنامه، ترجمه، نقد و بررسی به جای مانده است. همچنین نامه های هدایت بخش اساسی از مجموعه آثار او را تشکیل می‌دهد که در مجلات مختلف به چاپ رسیده‌اند.