نیما یوشیج

علی رغم اینکه اولین اثر نیما در سال 1300 با نام «قصه پریده رنگ» منتشر شده بود، اما مورد استقبال قرار نگرفت. او در سال 1301 بخشی از منظومه افسانه را همراه با مقدمه کوچکش در روزنامه قرن بیستم که به دوستش میرزاده عشقی تعلق داشت به چاپ رساند. منظومه افسانه که عده‌ای صاحبنظر آن را نخستین شعر نو و سنگ بنای دوره‌ای نوین در شعر معاصر فارسی به شمار می‌آورند حال و هوایی ساده و روستایی اما بیان و مضمونی دیریاب و بغرنج دارد و بر وزن مهجور نوحه‌ای از یک تعزیه سروده شده است.

آثار نیما عبارتند از:   
دفترهای شعر: ماخ‌اولا(1344)، شعر من(1345)، ناقوس(1346)، شهرشب، شهرصبح(1346)، قلم‌انداز(1349)، فریادهای دیگر(و)عنکبوت رنگ(1350)، آب درخوابگه مورچگان(1351).
منظومه‌ها: خانواده‌سرباز(1305)، قلعه‌سقریم(1313)، خانه‌سریویلی(1319)، مانلی(1336). از نیما همچنین یک مجموعه داستان، تعدادی نامه و مجموعه مقالات و یادداشت ها نیز به چاپ رسیده است. مجموعه آثارش را اول بار ابوالقاسم جنتی عطایی گرد آورد و پس از او سیروس طاهباز بر این کار همت گماشت.