بررسی شروط ضمن عقد درنکاح نامه های دورهٔ قاجار1313-1206

۱۸ خرداد ۱۳۹۳ | ۱۵:۵۸ کد : ۷۶۲۲ خبر و اطلاعیه
تعداد بازدید:۱۸۱۴
 بررسی شروط ضمن عقد درنکاح نامه های دورهٔ قاجار1313-1206

یکی از اسناد حقوقی و قضایی مربوط به نهاد خانواده، قبالهٔ ازدواج است، که آیینه‌ای از رفتار روزمرهٔ مردم و رابطهٔ قاعده ‏مند آنان با یکدیگراست، بررسی رویکرد اجتماعی و فرهنگی دوره قاجار نسبت به زنان و راهکارهای عملی برای دستیابی به مطالبات آنان از طریق اعمال شرط ضمن عقد در متن سند حقوقی نکاح نامه­ها موضوع پژوهشی با  همین عنوان است.

به ­علاوه بررسی اهمیت "سند پژوهی" در حوزه فرهنگ و تفاوت­ های ماهوی آن با " نسخه شناسی" و " نسخه پردازی" نیز در این پژوهش مورد دقت قرار می­گیرد.

بر اساس منابع و مأخذ تاریخی که به منزلت زنان و چالش‏های پیش‏روی آنان در دورهٔ قاجار اشاره شده، کم و بیش به  سلوک و منش دو گروه از زنان توجه شده است:

گروه اول خواص، نخبگان و صاحبان مقتدر در عرصهٔ سیاسی و اقتصادی از جمله مادر، دختران و همسران شاه و نزدیکان دربار است و تحرکات و تحریکات آنان در اوضاع درونی حرمسرا، یا برخی امور اجتماعی مؤثر بوده است. ولی وسعت سهم اثرگذاری عملکرد ایشان همواره با نوسان بوده و به نسبت مقاصد و اهداف متفاوتی که در امور داخلی و اجتماعی آن روزگار داشتند متفاوت بوده است. آنان با تکیه بر دو عامل در اهداف خود پیشبردهایی داشتند.

1-توانایی‏های فردی و طبقه اجتماعی برآمده از آن

2- میزان علقه و اعتماد شاه به هریک از آنان

گروه دوم عموم زنان هستند که نحوهٔ زندگی خانوادگی و فردی آنان چندان مستند نشده است، ولی در وقایع کلان اجتماعی از پتانسیل بالقوه آنان استفاده شده، یا خود به ­دلیل آگاهی و درک از اوضاع و احوال اجتماعی و سیاسی در قلمرو قدرت مداخله داشتند. مانند شورش نان که چند بار در دوره قاجار با مشارکت عموم زنان اتفاق افتاد و منجر به عزل مقام­های موثر در حکومت شد.

البته، به­دلیل نفوذ گروه اول درباره آنان مستندات دقیق ­تری وجود دارد و فعالیت­های گروه دوم را بیشتر باید در قالب گنجینه ­هایی از آداب و مناسک، یا بروز فعالیت­های گروهی، یا اسناد مرتبط با حقوق زنان و خانواده جستجو کرد.

اسناد ازدواج این دوره یکی از مدارکی است که به خوبی رفتار طبقات مختلف اجتماعی و تفاوت دو گروه مذکور از زنان در رابطه با در خواست­های حقوقی طی شروط ضمن عقد مشخص است. در طول تاریخ متون مربوط به عقد نکاح از اسناد کهن تا دوره قاجار با ساختاری هماهنگ سه محور اصلی در زندگی مشترک را تبیین می­کرد :

- تبیین عوامل انگیزشی که دلالت بر "جهت" اعتقادات دینی و اخلاقی ازدواج به ­عنوان امری مقدس دارد.

- تبیین نحوه تفکر و بینش نسبت به هدف ازدواج مبنی بر ایجاد همدلی و الفت، تفاهم و همکاری در عرصه توسعه نسل صالح، رزق و معاش به ­واسطه روابط بین زوجین.

- تبیین رفتارهای کاربردی و نشانه­ هایی از عاقبت اندیشی نسبت به زندگی آینده زوجین و به­ خصوص منکوحه دارد، از جمله تعیین صداق و هدایا، جهیزیه.

از  بین 400 نکاح نامه حد فاصل آغاز حکومت قاجار تا پایان دوره ناصری تعداد 26 شرط استخراج شد که اکثر آن­ها متعلق به عموم زنان جامعه بود، 11 مورد آن در خصوص واگذاری حق طلاق به زوجه درصورت نبود حمایت­های اقتصادی چون تامین نفقه و 13 مورد آن تاکید بر تفویض اختیاربه زوجه در انتخاب محل سکونت، شهر، تعیین زمان آغاز زندگی مشترک بوده و 2 شرط نیز از سوی زوج در خصوص نگه­داری از فرزندان، یا استقرار در منزل پدر زوج بوده است.

به ­نظر می­رسد، شرط ضمن عقد در این دوره هرچند معدود، ولی نشان از سطح  آگاهی‌های حقوقی و شرعی جامعه نسبت به حقوق زوجین دارد، که البته بیشتر به­ عنوان سازکاری مترقی برای دستیابی حقوق زوجه و پیش‌بینی­های لازم جهت استحکام روابط خانوادگی در بستر قوانین شرعی مورد استفاده قرار گرفت است.


فایل های ضمیمه

کلیدواژه‌ها: پژوهشگاه ihcs research center پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی


نظر شما :