برگزاری انتخابات برای تعیین رئیسان پژوهشکدهها
مشارکت در تصمیمگیریهای مدیریتی در سطوح مختلف همواره یکی از دغدغههای جدی اعضای هیات علمی در مراکز مختلف آموزشی و پژوهشی کشور بوده است. در طول سالهای گذشته این امر با فراز و فرودهایی همراه شده بود، تا آنجا که حدود یک دهه پیش، اقدامات اولیه برای نظرخواهی و سازماندهی رسمی به جایگاه استادان در تعیین رئیسان این مراکز انجام شد؛ در حالیکه در سالهای بعد نه تنها اقدامی در پیشبرد این روش صورت نگرفت که حتی میزان تعیینکنندگی آنها در مسائلی که بهطور سنتی در اختیارشان بود –مانند انتخاب رئیس گروه آموزشی یا پژوهشی و یا نقش محوری در جذب دانشجویان دکتری- با محدودیتهای جدی مواجه شد و تلاشهای عدیدهای برای تمرکزگرایی در این زمینه صورت گرفت.
پس از تشکیل دولت تدبیر و امید و با توجه به تاکید ریاست محترم جمهوری بر جلب مشارکت نیروهای فرهیخته در سطوح مختلف تصمیمگیری، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با پیشگامی در این امر، افزایش نفوذ نظرات اعضای هیات علمی را در سرلوحه فعالیتهای خویش قرار داد که از جمله مهمترین اقدامات صورتگرفته در این زمینه میتوان به نظرخواهی از اعضای هیات علمی در تعیین رئیسان دانشگاههای تهران و تربیت مدرس اشاره نمود.
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی که بهعنوان محوریترین مرکز تحقیقاتی در زمینه علوم انسانی در کشور فعالیت میکند، با توجه به وظایف ذاتی خود و نقشی که میتواند در تعمیق فرهنگ مشارکت و همبستگی صنفی و اجتماعی بر عهده گیرد، بر آن شد که در اولین اقدام با تنظیم نظامنامهای، انتخاب رئیسان پژوهشکدههای مختلف را به اعضای هیات علمی تفویض نماید. با توجه به صراحت قانون در مسئولیت رئیس پژوهشگاه در انتصاب رئیسان پژوهشکدهها، دو راه برای انجام این مهم پیش روی بود؛ نخست نظرخواهی از اعضای هیات علمی و انتصاب فرد مطلوب از سوی رئیس پژوهشگاه، و دیگری برگزاری انتخابات در پژوهشکدهها و اتخاذ تدبیری که افراد مورد نظر اعضای هیات علمی در نهایت با حکم رئیس پژوهشگاه، مسئولیت مدیریت پژوهشکدهها را بر عهده گیرند. پس از گفتگو و رایزنی با مدیران و صاحبنظران از یکسو، و مذاکره با اعضای مختلف هیات علمی در نهایت نظامنامه انتخاباتی پژوهشگاه به گونهای تنظیم شد که نقش اعضای هیات علمی را در جایگاهی بالاتر از صرف نظرخواهی قرار دهد و بهگونهای نظاممند، این مشارکت را برای همیشه نهادینه کند. بر این اساس، مقرر شد انتخابات در پژوهشکدهها برگزار شده و رئیس –مگر در موارد خاص- از میان 2 یا 3 نامزد انتخابات در هر پژوهشکده (بسته به تعداد اعضای پژوهشکدهها)، یکی را به ریاست آن پژوهشکده منصوب نماید.
در هر صورت، پس از جلسات و رایزنیهای مختلف با اعضای هیئت علمی، مقرر شد طی دو روز (شنبه و یکشنبه 3 و 4 خرداد) در پژوهشکدههای مختلف برگزار شود و با شمارش آراء و اعلام نتایج در اسرع وقت، زمینه برای آغاز فعالیت رئیسان جدید فراهم آید. در نتیجه، در فردای برگزاری انتخابات، یعنی در روز دوشنبه 5 خرداد همزمان با برگزاری جشن عید سعید مبعث رسول گرامی اسلام (ص)، افراد منتخب اعضای هیئت علمی در پژوهشکدههای مختلف با دریافت حکم از سوی رئیس پژوهشگاه، فعالیت خود را بهعنوان رژیس پژوهشکده آغاز کردند.
بر اساس نظامنامه انتخاباتی، برگزاری انتخابات تنها در پژوهشکدههای دارای بیش از سه عضو هیات علمی میسر است و در نتیجه، رئیسان پژوهشکده مطالعات تطبیقی اقتصاد و مدیریت و همچنین پژوهشکده ارتباطات و مطالعات فرهنگی تا زمان تکمیل اعضای هیات علمی، بدون برگزاری انتخابات تعیین میشوند. بر اساس نتایج حاصل از انتخابات در دیگر پژوهشکدهها، در پژوهشکده حکمت معاصر، سرکار خانم دکتر فروغ پارسا (با کسب 6 رای از مجموع 10 رای)؛ در پژوهشکده زبانشناسی آقای دکتر مصطفی عاصی (با کسب 10 رای از مجموع 11 رای)؛ در پژوهشکده غربشناسی و علمپژوهی، آقای دکتر غلامحسین مقدم حیدری (با کسب 8 رای از مجموع 8 رای)؛ در پژوهشکده زبان و ادبیات، سرکار خانم دکتر زهرا پارساپور (با کسب 8 رای از مجموع 18 رای)، و در پژوهشکده مطالعات اجتماعی آقای دکتر نعمتالله فاضلی (با کسب 8 رای از مجموع 15 رای) برنده انتخابات بودند که رئیس پژوهشگاه نیز به تاسی از آراء اعضای هیات علمی به سرعت حکم ریاست افراد نامبرده را صادر نمود. از سوی دیگر، در پژوهشکده تاریخ ایران که با انصراف تنها کاندیدای موجود، برگزاری انتخابات ملغی شده بود، با کسب نظر از اعضای هیات علمی پژوهشکده و با توجه به اجماع نظر آنها بر آقای دکتر علیرضا ملائی توانی، حکم ریاست پژوهشکده برای ایشان صادر شد. همچنین در پژوهشکده اندیشه سیاسی، انقلاب و تمدن اسلامی، با توجه به آنکه تعداد آرای دو نامزد با یکدیگر مساوی بود، مقرر شد رئیس پژوهشگاه ضمن رایزنی با نامزدها و سایر اعضای هیات علمی پژوهشکده، در این زمینه تصمیمگیری نماید.
نظر شما :