خلاصه سخنرانی؛گنجینه های ایرانشناسی در بمبئی ( میراث مکتوب پارسیان)
گنجینه های ایرانشناسی در بمبئی ( میراث مکتوب پارسیان) عنوان سخنرانی دکتر حمیدرضادالوند (عضو هیت علمی پژوهشکده زبان‌شناسی) بود که 22 مهر در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد.
خلاصه سخنرانی:
میراث فرهنگ ایرانی نه فقط درون مرزهای سیاسی که در محدوده جهان ایرانی ودرون مرز های فرهنگی ایران گسترده است. شناخت و شناساندن آن پشتوانه ای عظیم برای تنظیم مناسبات ما با همسایگان و حوزه های فرهنگی منطقه ای و فرا منطقه ای است.
یکی از مراکز بزرگ فرهنگی ما درهند، در کنار میراث تشیع و زبان فارسی در شبه قاره، داشته های پارسیان است. میراث مکتوب پارسیان یا زرتشتیان ایرانی ساکن هندوستان در نتیجه مناسبات دینی میان زرتشتیان ایران و هند در سده های 9 -13 هجری فراهم آمده است و آثاری هستند که اغلب در این دوره از ایران به هند منتقل شده اند. این میراث که از روزگار رونق زبان فارسی در شبه قاره تاثیر پذیرفته است، در سده های19-18 میلادی راه اروپا در پیش گرفت و دانشمندان اروپایی بدان توجه کردند و اساس تفسیرهای زبانی و فرهنگی غرب از هویت و تاریخ و فرهنگ ایرانی شد.
سرانجام تا اوایل سده 20 میراث مکتوب پارسیان گرداوری و ساماندهی شد که اینک در دوشهر بمبئی و نوساری متمرکز است. مراکز و کتابخانه هایی چون موسسه کاما ، کتابخانه ملافیروز، کتابخانه مهرجی رانا، کتابخانه و مجموعه مانکجی و... از جمله مراکز ایرانشناسی در بمبئی هستند که در این گفتار به معرفی و نحوه استفاده از نسخه ها و کتابهای موجود در آنها پرداخته می شود و کاتالوگ و فهرست گنجینه های یاد شده ارائه می گردد.
در پایان نیز جلسه پرسش و پاسخ تشکیل شد و از طرف سخنران به حاضرین CD فهرست کتابخانه های موجود در هند که محل نگهداری آثار خطی ایرانی هستند ، نیز اهدا شد.
خلاصه سخنرانی:
میراث فرهنگ ایرانی نه فقط درون مرزهای سیاسی که در محدوده جهان ایرانی ودرون مرز های فرهنگی ایران گسترده است. شناخت و شناساندن آن پشتوانه ای عظیم برای تنظیم مناسبات ما با همسایگان و حوزه های فرهنگی منطقه ای و فرا منطقه ای است.
یکی از مراکز بزرگ فرهنگی ما درهند، در کنار میراث تشیع و زبان فارسی در شبه قاره، داشته های پارسیان است. میراث مکتوب پارسیان یا زرتشتیان ایرانی ساکن هندوستان در نتیجه مناسبات دینی میان زرتشتیان ایران و هند در سده های 9 -13 هجری فراهم آمده است و آثاری هستند که اغلب در این دوره از ایران به هند منتقل شده اند. این میراث که از روزگار رونق زبان فارسی در شبه قاره تاثیر پذیرفته است، در سده های19-18 میلادی راه اروپا در پیش گرفت و دانشمندان اروپایی بدان توجه کردند و اساس تفسیرهای زبانی و فرهنگی غرب از هویت و تاریخ و فرهنگ ایرانی شد.
سرانجام تا اوایل سده 20 میراث مکتوب پارسیان گرداوری و ساماندهی شد که اینک در دوشهر بمبئی و نوساری متمرکز است. مراکز و کتابخانه هایی چون موسسه کاما ، کتابخانه ملافیروز، کتابخانه مهرجی رانا، کتابخانه و مجموعه مانکجی و... از جمله مراکز ایرانشناسی در بمبئی هستند که در این گفتار به معرفی و نحوه استفاده از نسخه ها و کتابهای موجود در آنها پرداخته می شود و کاتالوگ و فهرست گنجینه های یاد شده ارائه می گردد.
در پایان نیز جلسه پرسش و پاسخ تشکیل شد و از طرف سخنران به حاضرین CD فهرست کتابخانه های موجود در هند که محل نگهداری آثار خطی ایرانی هستند ، نیز اهدا شد.
نظر شما :