معرفی کتاب؛«شیوه‌نامه‌ی پژوهش و نگارش علمی »
امروزه اهمیت پژوهش و نگارش علمی بر کسی پوشیده نیست. گذشته از آن که این شیوه یکی از مهم‌ترین راه‌های شناخت و شکل‌گیری نظریات جدید است، تبدیل دانش شخصی به دانش اجتماعی نیز انسانِ علاقه‌مند به ارتباط را به سمت نوشتن سوق می‌دهد. به این ترتیب اندیشه‌های شخصی نویسنده به عنصری اجتماعی تبدیل می‌شود که می‌تواند در معرض نقد قرار گیرد .
کتاب «شیوه‌نامه‌ی پژوهش و نگارش علمی» به گفته‌ی نویسنده آن، دکتر یوسف محمدنژاد عالی زمینی، با این رویکرد تدوین شده که مشخصه‌های عمده‌ی فرایند پژوهش و نگارش علمی را در چارچوب دو مبحث اصلی «پژوهش» و «نگارش» علمی تشریح کند .
فصل اول کتاب به پژوهش اختصاص داده شده است. در این مرحلهی پژوهشگر با استفاده از ابزارها و شیوه‌های مختلف برای حل مسئله‌ای تلاش می‌کند که قبلاً آن را با توجه به تخصص و علاقه‌ی خود انتخاب کرده و به تنایجی می‌رسد. نویسنده بعد از تعریف کلی پژوهش، روش علمی و طرح پژوهش به تعیین موضوع و بیان مسئله‌ی پژوهش می‌پردازد. بیشتر صاحبنظران این مرحله را مهم‌ترین و دشوارترین بخش کار می‌دانند. در ادامه اجزاء و مشخصه‌های اصلی یک طرح پژوهشی مثل اهمیت و ضرورت آن، هدف، فریضه، پرسش‌ها، متغیرها، سنجش و اندازه‌گیری، تعریف مفاهیم و ... بررسی شده‌اند. سپس بعد از طبقه‌بندی انواع پژوهش‌ها مطالبی درباره‌ی گردآوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها که مبتنی بر علم آمار است ذکر شده در آخر هم از پیشینه، زمان‌بندی اجرا و برآورد هزینه طرح سخن رفته است .
سه فصل بعدی کتاب به مرحلهی «نگارش» اختصاص دارد. هر یک از فصل‌ها به قالب خاصی از نگارش که می‌تواند یافته‌ها و نتایج مطالعات علمی را در خود جای دهد می‌پردازد. گزارش، مقاله‌ی علمی و پایان نامه‌ی تحصیلیث سه قالبی است که تعریف، انواع و قواعد نوشتن هر بخش از آن‌ها در طی یک فصل بررسی شده است .
آخرین فصل نیز با عنوان «آیین نگارش علمی» به اصول و قواعد عام نگارش می‌پردازد که رعایت آن‌ها صرف‌نظر از این که متن از چه نوعی باشد در هر نوشته‌ای ضروری است. این قواعد از عنوان‌بندی و پاراگراف‌بندی آغاز و به شیوه‌های ارجاع و استناد به انواع منابع چاپی و غیرچاپی و قواعد املای فارسی ختم می‌شود .
نظر شما :