درس «وفاق ملی» در عملکرد رئیس پژوهشگاه علوم انسانی

این‌روزها بحث «وفاق ملی» بیش از هر زمان دیگری در سطح محافل عمومی و سیاسی کشور مطرح می‌شود. پس از دوقطبی‌سازی‌های کاذبی که در طول چند سال گذشته بر جامعه ایران تحمیل شد، حالا دولت دکتر پزشکیان نیز روی این موضوع تمرکز دارد و بحث «وفاق ملی» به یکی از شعارهای محوری دولت جدید تبدیل شده است. مسئولان و مدیران اجرایی کشور نیز هر کدام با درک شرایط حساس کشور، به‌نوعی تلاش می‌کنند از تمام ظرفیت‌ها و توانمندی‌های سازمانی و... برای گذر از شرایط حساس و خاص کشور استفاده کنند.

به‌گزارش روابط عمومی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، خبرگزاری برنا در مطلبی به بحث «وفاق ملی» پرداخته و دکتر موسی نجفی، استاد تمام دانشگاه و رئیس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی را موضوع سوژه خود قرار داده است که در ادامه، مطلب این خبرگزاری از نظرتان می‌گذرد:

درس «وفاق ملی» در عملکرد یک رئیس دانشگاه انقلابی

در جامعه‌شناسی سیاسی ایران، با آغاز به کار هر دولت جدید، یک پارادایم فکری جدید بر فضای اجتماعی-سیاسی کشور سیطره می‌یابد که ترجمان این پارادایم، معمولاً و طبق عرف سیاسی سه دهه اخیر، در گزاره یا شعاری که دولت جدید خود را به آن می‌شناساند یا از طرف برآیند نیرو‌های سیاسی به آن شناخته می‌شود، تجلی پیدا می‌کند. در نسبت با دولت چهاردهم، این شعار یا کلیدواژه محوری، «وفاق ملی» است.
البته، این شعار بر خلاف ظاهر ساده خود، بسیار سهل و ممتنع است و رسیدن به آن، بسیار دشوارتر و پیچیده‌تر از آن است که به‌نظر می‌رسد. دلیل اصلی این دشواری و پیچیدگی آن است که افراد و گروه‌ها برای گام برداشتن در این مسیر، نه تنها باید جاه‌طلبی‌ها، زیاده‌خواهی و انحصارطلبی‌های خود را تعدیل کنند، که به‌لحاظ اخلاقی و سلوک فردی نیز باید نوعی آزادگی، وارستگی و مداراگری سرلوحه عمل قرار گیرد. در صورت مهیا بودن چنین صفاتی و چنین سلوکی، برخورد سلبی و حذفی، جای خود را به پذیرندگی و مدارا می‌دهد؛ خشم و تفرعن جای خود را به مهر و فروتنی می‌دهد؛ در یک کلام، وفاق ملی محتاج دریادلی یا به اصطلاح خودمانی «دل‌گُندِگی» است.
یکی از مصادیق عملی «وفاق ملی»، به‌عنوان شعار و سرلوحه سیاسی دولت محترم چهاردهم، دو سال پیش از روی کار آمدن این دولت، در یکی از مراکز آموزش عالی وزارت علوم، یعنی قلب تپنده علوم انسانی کشور، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، رقم خورد. وقتی در شهریورماه ۱۴۰۰، نام دکتر «موسی نجفی» به‌عنوان گزینه اصلی ریاست پژوهشگاه مطرح شد، به‌ناگاه جریان‌های رسانه‌ای مشکوکی شروع به تخریب‌های گسترده و حتی ترور شخصیت این استاد قدیمی و صاحب‌نظریه دانشگاه کردند، کانّه دکتر نجفی با یک دست، پتک «خفقان» و با دستی دیگر، داس «اخراج» در کف گرفته و می‌خواهد نفس و نطق هر صدای متفاوت یا دیدگاه متمایزی را بِبُرّد.

اما وقتی در نهایت دکتر نجفی از سوم بهمن همان سال، رسماً سکان مدیریت دانشگاه را در دست گرفت، همه تبلیغات و عملیات روانی مخالفان سرسخت، خنثی شد. نه تنها خبری از داس، درو و بگیر و ببند و بستن نبود، که این استاد کهنه‌کار و صاحب ایده در علوم انسانی، ضمن دراز کردن دست همکاری با طیف‌های مختلف فکری در پژوهشگاه، خط قرمز خود را صرفاً خطوط قرمز اصلی اتقلاب، یعنی ولایت و امنیت ملی اعلام کرد.
طبق این میثاق، هر یک از نیرو‌های آکادمیک رسمی پژوهشگاه، با هر طرز فکری، اگر نسبت به رعایت حریم این خطوط قرمز متعهد باشند، در‌های پژوهشگاه به روی آنان باز است و امکانات مجموعه برای کار علمی در اختیار آنها خواهد بود. از این‌رو، برعکس تبلیغات شدید قبلی مبنی بر ملتهب شدن فضای این مرکز آموزش عالی با حضور نجفی، کم‌ترین تنش و التهابی در فضای کار و اقدامات علمی آن ایجاد نشد. (فارغ از هر توضیح و تطویلی، کافی است به اظهارات دکتر مصطفی مهرآئین در ویدئوی پیوست‌شده توجه کنیم).

دکتر مصطفی مهرآیین، عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، که یکی از منتقدان نسبتاً رادیکال ساختار سیاسی کشور است و بارها، در مناسبت‌های مختلف، نظرات صریح و عیان خود را مطرح کرده، در این مناظره در برنامه «جریان» شبکه اول سیما، به صراحت می‌گوید که با وجود حساسیت نهاد نظارتی و فشار‌های فزاینده برای اخراج او از محل کارش، صرفاً و صرفاً به واسطه پادرمیانی «رئیس» محل کار او، یعنی دکتر نجفی، جلوی اخراج او گرفته شد.
این در حالی است که در انقلابی‌گری و غیرت دکتر نجفی نسبت به نظام و انقلاب هیچ‌کس کوچک‌ترین تردیدی ندارد و او یکی از اندیشمندان مورد عنایت مقامات ارشد نظام است که عمری در راه اعتلای فکری انقلاب اسلامی مجاهدت کرده است. لیکن، اعتبار علمی، وارستگی اخلاقی و اعتقاد قلبی این استاد مورد احترام علوم انسانی به «آزاداندیشی» در ساحت دانشگاه (که توصیه قدیمی و همیشگی رهبری نیز بوده است) موجب شده که دکتر نجفی برای حفظ شأن و کرامت اهل علم و معلمان دانشگاه و مهیا بودن فضا برای کار علمی و حتی اظهارنظر‌های سیاسی ایشان، در چارچوب کلی نظام و با حفظ خطوط قرمز «ولایت» و «امنیت ملی»، حساسیت و غیرت عملی داشته باشد.
الغرض، در فضای کنونی جامعه، و با لحاظ شرایط منطقه‌ای و بین‌المللی کشور، وجود نیروهایی، چون دکتر موسی نجفی، که هم شأن علمی، هم توان مدیریتی و هم سعه صدر و هنر تعامل با جریان‌های مختلف فکری در فضای دانشگاهی را دارد، یک «فرصت» است که بهره‌گیری از آن، هم به اعتلای فضای علمی کشور یاری می‌رساند و هم مصداقی عملی در جهت تحقق شعار «وفاق ملی» دولت محترم است./پایان

منبع: خبرگزاری برنا، کد خبر: ۲۱۴۸۰۳۸

پیوند حضور دکتر نجفی در برنامه جریان شبکه یک سیما، هفدهم مهرماه 403