در دیدار ماهانهی اعضای هیأت علمی با هیأت رئیسهی پژوهشگاه مطرح شد:
مرور کارنامهی اجمالی پژوهشگاه از سال ۹۵ تاکنون در دیدار ماهانهی اعضای هیأت علمی
گزارش جلسهی ماهانهی اعضای هیأت علمی با هیأت رئیسهی پژوهشگاه
دیدار ماهانهی اعضای هیأت علمی با هیأت رئیسهی پژوهشگاه، مورخ 29 شهریور ماه 1400 بهصورت مجازی برگزار شد. با توجه به تعطیلی دوشنبه ابتدایی مهرماه به دلیل اربعین حسینی، جلسهی ماهانهی مهر ماه یک هفته زودتر برگزار شد. دکتر حمید سجادی، مدیر دفتر امور هیأت علمی جلسه را با تشکر از همراهی همیشگی هیأت رئیسهی پژوهشگاه آغاز کرد و توضیحاتی مقدماتی از موضوع این جلسه با عنوان تبیین «شیوهنامهی خدمت اعضای هیأت علمی تمام وقت ویژه»، به عنوان دغدغهی مهم و مورد بحث اعضای هیأت علمی پژوهشگاه، ارائه کرد.
وی با این مقدمه از دکتر ملاییتوانی، معاون پژوهش و تحصیلات تکمیلی به عنوان متصدی اصلی تدوین شیوهنامه درخواست کرد تا توضیحی دربارهی شیوهنامه بیان فرمایند و پس از آن پرسشها و نقطه نظرات اعضای هیأت علمی پژوهشگاه طرح و پاسخ داده شود و نکات اصلاحی و پیشنهادی آنها محل بحث و بررسی و احیاناً اصلاح قرار گیرد.
دکتر ملائیتوانی با بیان اینکه تسری همسانسازی به پژوهشگاهها بعد از همسانسازی دانشگاهها با فراز و فرودهای بسیاری همراه بود و این که مدام مشکلات و موانع زیادی پیش میآمد، از تلاشهای شبانهروزی رؤسای پژوهشگاهها و اعضای هیأت علمی بهویژه شخص دکتر قبادی، که در نهایت امکان پیوستن اعضای هیأت علمی پژوهشی به طرح همسانسازی را فراهم آورد، تقدیر و تشکر کرد.
وی با اشاره به اینکه خوشبختانه صدور احکام آن نیز در ماه گذشته به سرعت در دستور کار قرار گرفت و صادر شد بیان کرد: طرح همسانسازی دو قسمت دارد؛
بخش اول شامل تمام اعضای هیأت علمی میشود که احکام آن صادر شد و طبیعتاً هیچ تبصره و الزامی هم بر آن بار نبود، اما بخشی دومی هم دارد که با عنوان اعضای هیأت علمی تمام وقت ویژه از آن یاد می شود. این بخش یک شرایط و ضوابطی را که هیأت امنای وزارت علوم مصوب کرده و هر کدام از دانشگاه.ها و پژوهشگاهها ملزم به تدوین شیوهنامهای منطبق با این چارچوب اصلی ساختند، است.
با این وصف پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی نیز با ابتنای بر آن چارچوب اصلی طراحی شده از سوی وزارت علوم، متنی بومی شدهای بهعنوان شیوهنامه خدمت اعضای هیأت علمی تمام وقت ویژه در معاونت پژوهشی و تحصیلات تکمیلی تدوین کرد. پیشنویس این شیوهنامه در چندین جلسه پیاپی در هیأت رئیسه مورد بحث و بررسی قرار گرفت و در نهایت مصوب شد. برای تدوین شیوهنامه مذکور ابتدا مجموعهای از شیوهنامه که سایر دانشگاهها و مراکز علمی تهیه کرده بودند نیز مورد بهرهبرداری قرار گرفت و سعی شد شیوهنامه به سادهترین و معتدلترین شکلی تدوین و طراحی شود. آنچنان که اکثریت اعضای هیأت علمی بتوانند از مزایای این همسانسازی بهرهمند شوند.
این شیوهنامه در اختیار اعضای هیأت علمی قرار گرفت و تلاش شد تا اکثریت اعضای هیأت علمی از این امکان بهرهمند شوند. در جایی برخی از اعضای هیأت علمی حائز شرایط نبودند. در این مرحله معاونت پژوهشی به صورت تکتک با اعضای هیأت علمی تماس گرفتند و مسائل آنها و راهکار برای هر یک را برای آنها شرح دادند.
برخی مشکلاتی داشتند که در حال بررسی و حل است، برخی معدود از بهره مندی از این مزیت و قرار گرفتن به عنوان هیأت علمی تمام وقت ویژه انصراف دادند، بسیاری هم پروندههاشان را تکمیل کردند.
شیوه.نامه اساساً یک تعهدنامه است با یک الزام و آن این که کاری بیرون نداشته باشند. مترتب با آن برخی از آییننامهها نیز باید اصلاح و بازبینی شوند از جمله آییننامهی ترفیع. بر این اساس در معاونت پژوهشی تاکنون چهار جلسه تشکیل شده و آییننامهی ترفیع نیز بازنگری شد. با این توضیح دکتر ملائی خود شنوندهی نظرات و مسائل دوستان و همکاران شدند.
در ابتدا دکتر الهام ابراهیمی ضمن تقدیر و تشکر از تلاش شبانهروزی ریاست پژوهشگاه و معاونت.ها برای به ثمر رسیدن همسانسازی و اقدامات سازمانی برای محقق شدن آن به بیان چند محدودیت حادث شده از شیوه.نامه پرداخت و گفت: این مسئله، دغدغهی بسیاری از اعضای هیأت علمی پژوهشی است. همان تفرقی که در همسانسازی اعضای هیأت علمی آموزشی و پژوهشی بود که البته حل شد در خصوص شیوهنامه تسری یافته است. اساسأ مشکلی با حضور تمام وقت یا بیست درصد افزایش فعالیتهای پژوهشی نداشته حتی منافع و مزایای مادی حاصل از فعالیتهای خارج از پژوهشگاه در حوزهی تدریس را نیز قابل اغماض بیان کرد. در واقع مسئلهی محروم کردن اعضای هیأت علمی پژوهشی از تدریس، راهنمایی و ارتباط با دانشگاه بهویژه دانشگاههای ممتاز کشور است. با این اقدام علاوه بر محروم شدن عضو هیأت علمی پژوهشی از ارتباط با دانشگاه، از مزایایی که عضو هیأت علمی نیز میتوانست بر اساس آییننامهی ارتقاء از تدریس، راهنمایی رساله و پایان نامه و بسیاری دیگر از فعالتها داشته باشد محروم میشود. اینجا شکاف بین اعضای هیأت علمی آموزشی و پژوهشی عمیقتر میشود و پژوهشگاه نیز ارتباطاتش را با دانشگاه از دست میدهد. این در حالی است که پژوهشگاه بدون دیوار اساساً شعار ما بوده است.
دکتر ملائیتوانی در پاسخ بیان کرد که این مسائل هم مورد اندیشه و دغدغهی ما بوده است اما متأسفانه در مصوبهی هیأت امناء، روح محدود کننده و انزوا جویانه وجود دارد. از همینرو ما نیز نظرات پیشنهادی خود را در مواجهه با این محدودیتها تدوین و برای وزارت علوم ارسال کردهایم.
وی بیان داشت: به نظر من، این مصوبه به این شکل قابل اجرا نیست شاهد این که حتی دانشگاهها نیز برای آموزش بسیاری از دروس خود نیازمند به استادان خارج از مجموعهی خود هستند و این محدودیت منبعث از شیوهنامه، مسئلهساز است و این که به نظرم بهسرعت این تغییر و اصلاح اتفاق میافتد. بهویژه که با این مصوبه به این نحوی که وجود دارد ارتباطات علمی آسیب میبیند، بهویژه برای استادان هیأت علمی پژوهشی که پتانسیل زیادی برای تدریس دروس تخصصی دارند.
با این حال بر اساس آنچه اکنون در اختیار ماست، مصوبات هیأت امنای کشور است که محدودیت ایجاد کرده و در حال حاضر نمیتوان از آن تعدی کرد، هرچند امیدواریم که هرچه زودتر این تغییر و اصلاح صورت بگیرد تا بتوان از ذخایر انباشته شده اعضای هیأت پژوهشی برای آموزش نیز استفاده کرد. سخن این که این مطالبات بهشدت مطرح بوده و امیدواریم که زیانهای ناشی از همسانسازی به حداقل برسد و منافع آن به حداکثر برسد.
در ادامه دکتر حمید سجادی گفت: محدودیتهای ارتباطی شیوهنامه برای اعضای هیأت علمی که از سال گذشته متعهد شدند نیز این محدودیتها بار میشود یا نه، بهویژه درخصوص راهنمایی رسالهها که اعضای هیأت علمی قبل از سال 1400 متعهد شده و پذیرفتهاند. مسئلهی دیگر مربوط به نادیده گرفتن رتبههای علمی است که میزان متفاوتی از ساعات حضور را برای اعضای هیأت علمی طلب میکرد.
دکتر ملائیتوانی پاسخ داد: اعضای هیأت علمی که راهنمایی رساله و پایاننامه و تدریس که قبل از 1400 متعهد شدهاند شامل این شیوهنامه نمی.شود، اما در خصوص سایر فعالیتها این امکان وجود ندارد، و بنا به مصوبهی هیأت امنا نمیتوان ارفاقی قائل شد. در خصوص رتبهی اعضای هیأت علمی هم مصوبهی هیات امناء این تفاوت را لحاظ نکرده است. اتفاقا این پیشنهاد را در هیأت رئیسه طرح کردیم اما بهواسطهی مغایرت با مصوبهی هیأت امناء مورد قبول واقع نشد.
در خصوص بیست درصد افزایش امتیازات نیز قابل ذکر است که 20 درصد را باید در آییننامهی ترفیع دیده شود که شامل مجموعه فعالیتهای پژوهشی اعضای هیأت علمی از جمله شرکت در همایش، مقاله علمی گروهی، سخنرانی و ... است. در مجموع شرایط آسانی را دارد و اساسأ فکر نمیکنم که دشواری وجود داشته باشد.
دکتر سمیه توحیدلو پرسش خود را از مغایرت با آییننامهها و اسناد بالادستی طرح کرد.
دکتر ملائیتوانی در پاسخ بیان کرد که همسانسازی و تدوین شیوهنامه همچون مسائل مستحدثه هستند که در سامانهی اسناد و آییننامهها طرح شده و به تبع آن سایر آییننامهها باید بر مبنای این مصوبه اصلاح شود. با این وصف این تناقضی وجود نداره چرا که آییننامههای قدیم اصلاح میشود و به تبع آن آییننامههای جدیدی تدوین خواهد شد که از جملهی آنها آیین نامه ترفیع است.
دکتر نادر سیدکلالی نیز با اشارهی کوتاهی به تاریخچهی تمام وقت ویژه در وزارت بهداشت، اساس همسانسازی را مشوقی برای استادان جهت پیوستن و فعالیت در دانشگاه دانسته و تسری آن را بر مبنای نارضایتی بین اعضای هیأت علمی عتف با اعضای هیأت علمی وزارت بهداشت دانست. وی با اشاره به این که همسانسازی اعضای هیأت علمی یعنی این که آنها حاضر شوند تمام وقت ویژه بشوند. در این راستا به ازای هر پنج سال یک پایهی تشویقی نیز به آنها اعطا میشود. با این مقدمه این پرسش را مطرح نمودند که آیا در رابطه با مزایای مثل پایهی تشویقی در پژوهشگاه برنامهای هست و این که چرا دانشگاهها تفسیری موسعتری از مصوبه کرده و امتیازات بیشتری را لحاظ کردهاند.
دکتر ملائی پاسخ داد: شیوهنامهی وزارت علوم مصوب هیأت امناء خیلی مفصل هست اما شیوهنامهی تمامی دانشگاهها و مراکز پژوهشی چیزی متفاوت از این مصوبه نیست و در خصوص دریافت پایهی تشویقی در ازای چند سال تمام وقت ویژه صحیح است و این قابل اعمال در پژوهشگاه هم هست چرا که اساسأ مصوب هیأت امناء بوده و قابل اجرا است.
درادامهی نشست دکتر قبادی، ریاست پژوهشگاه نیز با بیان خرسندی از شنیدن نظرات دوستان که مسئله را از زوایای گوناگون طرح و مورد بحث قرار می دهند، آنچنان که گاهی خیلی ایجاز دارند و گاه قابل تأمل و بحث است. وی پاسخهای دکتر ملایی را تأیید کرد و شرح داد: دکتر ملائی بهخوبی مسئله را بیان کردند و توضیحات را کامل ارائه داد و محدودیتها و امکانات و جایی که برای پژوهشگاه جا باز بوده، همه را بهخوبی بیان کردند. با این توضیح که اصل زحمت تدوین شیوهنامه خدمت هیأت علمی تمام وقت ویژه را معاونت پژوهشی کشیدند که تمام این موارد باید به بازدهی فعالیتهای پژوهشی منجر شود از همینرو معاونت پژوهشی متولی این امر شیوهنامه قرار گرفت.
برای بارها و بارها پیشنویسهای متعددی از شیوهنامه در مدت کوتاهی طرح و در دستور جلسهی هیأت رئیسه قرار گرفت تا در نهایت به این شیوهنامه رسیدیم. در آنجا مسئلهی اصلی ما محقق شدن هر چه سریعتر این امر بود.
وی ادامه داد: ما در یک تجربهی نوینی قرار داریم طبیعی است که باید مقداری فرایند طی بشود تا مسائل آن روشن شود و خدارا شکر معاون پژوهشی ما خودش یک پژوهشگر برتر است و اساسأ دغدغههای همهی دوستان برای آن آشنا بوده و دغدغهی خود ایشان نیز بوده است. چرا که دکتر ملاییتوانی خود تجربهی زیستهی موفق پژوهشی داشته و دارند. از همینرو بود که وی بیشتر از هشت آییننامه نوشتند تا بدینجا رسیدند.
با این حال فرمایش دوستان هم از یک نقطه نظر درست هست، میشود این کاستی را هم در ویراست بعد آییننامه دید و آنجا که مربوط به آییننامهها و اسناد بالادستی است هم به مسئولان عالی رتبه پیشنهاد میشود. با این امید که در پرتو این امکانات بتوانیم فعالیتها و خروجی بهتر و بالاتری و بهتری از پژوهشگاهها را شاهد باشیم.
در ادامه دکتر مریم هاشمی به طرح این پرسش پرداخت که 20 درصد بیشتر فعالیتهای پژوهشی اعضاء چگونه حاصل شود؟
دکتر ملائیتوانی در پاسخ گفت: این امتیازات از تمام فعالیتهای پژوهشی تعیین شده در آییننامه ارتقاء قابل احصاء است. وی ادامه داد: بسیاری از اعضای هیأت علمی پژوهشگاه امکان و فرصت فعالیت در حوزهی تدریس و آموزش را تاکنون نداشتهاند. با این حال از آنجایی که امکان پرداخت حق تدریس نیست امکان جذب استاد از بیرون هم نیست، نیازمند بازنگری برای بهرهگیری بیشتر و توزیع منطقیتر آموزشی بین اعضاء هیأت علمی پژوهشی هستیم. این ضرورت به پژوهشکدهها نیز ابلاغ شده است.
دکتر ابوترابی با اذعان بر اینکه مدیران و اعضای پژوهشگاه تلاش ویژهای برای تحقق همسانسازی داشتند و از پیشروها بودهاند، به تقدیر و تشکر از زحمات رئیس و معاونین پژوهشگاه پرداخت. وی همچنین با تقدیر از مدیران پژوهشگاه که علاوه بر فعالیتهای پژوهشی که میکنند مشغلههای مدیریتی و فعالیتهای اجرایی بسیاری هم دارند، از دغدغهی مشترکی که رئیس پژوهشگاه و معاونین پژوهشگاه با اعضای هیأت علمی دارند و مسائل ما را در نظر گرفتند، تشکر کرده و به طرح مسئلهی خود دربارهی ذهنیت پژوهشگاه در خصوص رویکرد سختگیرانه مصوبات و آییننامهها از جمله در مورد تعداد صفحات پژوهشهای موظفی، سیستم داوری و طرحنامه، بحث حضور و غیاب، حقالتدریسی هیأت علمی تماموقت ویژه پرداخت و اینکه این سختگیری بیشتر دامنگیر افراد فعال و قانونمند میشود. وی راهکار این مسئله (ذهنیت پژوهشگاه) را به روابط عمومی پژوهشگاه مربوط دانست و درخصوص رویکرد سختگیرانهای آییننامهای که البته سختی آن برای کسانی باقی میماند که قانونمند عمل میکنند، خواستار تسهیل شرایط آییننامهای شد.
دکتر زهرا مبلغ با تشکر از دکتر قبادی و دکتر ملائی گفت: پژوهشگاه در انجام همسانسازیها از مؤثرترینها بوده است. وی همچنین بیان کرد: پژوهشگاه در مقایسه با دوران قبل شاهد اتفاقات خیلی خوب بوده است و این امری قابل تقدیر و تشکر است. با این توضیح وی تاکید کرد که همهی ما موظف هستیم، فعال باشیم و در این راستا به مسئلهی شیوهنامه پرداخت و آن اینکه مسئله این آییننامه همچون بسیاری از آییننامهها، کم و زیاد شدن مقاله و کار و فعالیت است در حالیکه اساس آییننامههای تدوین شده ناشی از فهم مسئلهدار از ماهیت دانش هست، نگاهی ماشینی به اعضای هیأت علمی که میتوانند دانش تولید کنند. این درحالیست که دانش با مجموعهی جامعه و در شبکهای روابط حاصل میشود. بنابراین ما وظیفه داریم این نگاه را اصلاح کنیم و پژوهشگاه باید صدای ما را برساند و فراتر از آن صدای علوم انسانی را بیان کند. علوم انسانی جدی گرفته نمیشود از اینرو نگاه مخدوش به علوم انسانی باید اصلاح شود. با این وصف نه تنها باید این آییننامه را نقد کنیم، بلکه باید رویکرد کلی این آییننامه را نقد و اصلاح کنیم، با نوشتن، لابی کردن و با هر ابزار و توانی که داریم این نگاه به علم را زیر سوال ببریم.
دکتر ملائیتوانی ضمن تقدیر از نگاه عمیقی که اعضای هیأت علمی پژوهشگاه به مسئله داشتند، قبل از هر چیز پیشنهاد طرح این موضوعات در قالب یک پنل و سخنرانی در ذیل علوم انسانی و مسائل آن، در هفتهی پژوهش را طرح کرد که بتوان این نکات را مورد ارزیابی دقیقتری قرار داد.
همچنین وی با بیان اینکه ما در یک شرایط ایدهآلی قرار نداریم، که اگر بودیم مطلوب همان بود که شما میفرمایید توضیح دادند که بسیاری از قوانین و مقررات ضروریست بهویژه برای برخی از افراد که پذیرای حداقل مسئولیتهایشان نیستند. علاوه براین از نظر سازمانی نیز سطحی از الزامات ضروریست. از یک نقطهنظر نیز باید به این ریشهی تاریخی و فرهنگی مسئله توجه داشت که تعارض رویکرد مسئولین و مدیران با جامعه همیشه وجود داشته و مسئلهی ذهنیتی که از آن سخن رفت ریشههای تاریخی و فرهنگی دارد. با اینحال تلاش ما این بوده که متعادلترین شرایط را ایجاد کنیم آنها از طریق مشورت و در جلسات کارشناسی و متعدد با این دغدغه که تمامی ذینفعان را در برگیرد و بیشترین منافع را حاصل کند.
دکتر شریفی با بیان این که اساساً کار و فعالیتهای من بهشکل آزمایشگاهی و تیمی است و بهشکل گروهی فعالیت میکنیم و اعضای این تیم بیشتر در بیرون پژوهشکده هستن،د به طرح مسئلهی خود در رابطه با شیوهنامه پرداختند و این که کارهای وی آزمایشگاهی است و بهصورت همکاری با دانشگاهها و دانشجویان در خارج از پژوهشگاه حاصل میشود. این در حالیستکه شیوهنامه با ضوابطی که تعریف کرده اساسأ این رویکرد را با چالشی اساسی روبهرو ساخته است.
دکتر افراشی نیز با بیان این که عضو هیأت علمی اساسأ تحت هر شرایط مساعد و نامساعدی کار درست و مناسب خود را انجام میدهد توضیح داد که آییننامهها برای شخص من خیلی استرس ایجاد نمیکند چرا که یک پژوهشگر در نهایت کار خود را انجام میدهد. با این حال مسئله این است که تعارضات آییننامهای بسیاری ایجاد شده است با این وصف که در جایی معاونت کاربردیسازی از ارتباطات برونسازمانی سخن میگوید و در جایی شیوهنامه از قطع هر گونه رابطهای را الزامی میکند.
با این حال وی تأکید کرد که علوم انسانی آنقدر قدرت دارد که این تعارضات را نپذیرد و پژوهشگر علوم انسانی در نهایت آن کاری که درسته است را انجام می دهد.
دکتر قبادی در پایان با بیان این که مسائل به خوبی در این جلسه رصد و مورد تبیین قرار گرفت، توضیح دادند که همهی این نکات طبیعی است چرا که هر کار بزرگی در آغاز با چنین مسائلی روبهرو میشود. تدوین آییننامه ترفیع و ارتقاء نمونه و مصادق بارز این وضعیت است.
دکتر قبادی افزود: پژوهشگاهها برای کشور فرصت و نعمت هستند، این که یک گروه بزرگی از فرهیختگان جامعه در این پژوهشگاهها باید در اینجا تفکر کنند و موضوعات را مورد بحث و تفحص قرار بدهند. در این میان پژوهشگاه علوم انسانی از جایگاهی استراتژیک برخوردار است. با این توضیح وی گزارشی از حوزهی فعالیتهای پژوهشگاه را تیتروار برشمرد که تکمیل شده آن بهشرح زیر میآید:
1. تصویب اساسنامهی جدید پژوهشگاه.
2. برای نخستین بار تدوین برنامهی راهبردی پژوهشگاه بهمنظور پایش و راهبری این برنامهها.
3. بازآرایی و چابکسازی ساختار سازمانی: اجرای ساختار جدید پژوهشگاه که با حذف مدیریتهای زائد و تأسیس و پویاسازی گروههای علمی و پژوهشی روزآمد همراه بوده، یکی از مهمترین اقدامات صورتگرفته در سالهای اخیر است.
4. نظاممندسازی فرایندهای پژوهش: از طریق تدوین و تصویب 8 آییننامه، نظامنامه و شیوهنامهی پژوهش
5- شفافسازی قوانین و مقررات: کلیهی مصوبات هیأت امنا (که بر اساس قانون احکام دائمی برنامههای توسعه کشور، مرجع قانونگذار برای پژوهشگاه است)، بهصورت شفاف و نظاممند در وبسایت پژوهشگاه در دسترس همگان قرار گرفته است.
6. حرکت بر مبنای خرد جمعی و تقویت مدیریت درونزا و شورایی: (بالغ بر 25 کمیته، کمیسیون و شورا در پژوهشگاه تشکیل شده است).
7. تأسیس سامانهی یکپارچه مدیریت اطلاعات پژوهش (سیماپ): نتیجه این اقدام افزایش سالانهی میزان تولید علم در پژوهشگاه بود. چنانچه میزان تولید علم را برایند چهار فاکتور طرحهای پژوهشی پایانیافته، مقالههای علمی_پژوهشی، چاپ کتاب و سخنرانیهای ارائه شده در نظر بگیریم، با بررسی دادهها میتوان رشد 200% سرانهی تولید خالص علم (مقالات علمی- پژوهشی) و در مجموع 32/. تولیدات پژوهشی را مشاهده کرد.
8. اقدامات حقوقی موثر برای اعادهی مالکیت پژوهشگاه بر املاک و ساختمانهای مختلف در شهرها و مناطق گوناگون: مواردی مانند زمین وردآورد، زمین قلهک، ساختمان گلفام، ساختمان مفتح، اراضی چهارصد دستگاه، و همچنین ثبت تمامی اموال غیرمنقول پژوهشگاه در سامانهی اسناد کشور.
9. انجام اقدامات عمرانی راهبردی: ازجمله مهار آبهای زیرزمینی در طبقهی منفی سه پژوهشگاه و گسترش و کیفیسازی فضای کالبدی؛ بازسازی سالن اندیشه و رستوران پژوهشگاه.
10. گسترش نوآوری و نظریهپردازی در علوم انسانی: دفتر کرسیهای نقد، نوآوری و نظریهپردازی.
11. گسترش همکاری با حوزههای علمیه در جهت تحقق حداکثری پیوند حوزه و دانشگاه
12. ایجاد گستردهترین شبکهی نخبگانی در حوزهی نقد متون: هماکنون شورای بررسی متون در حوزهی علوم انسانی همکاری و مشارکت حدود 3000 نفر از استادان 230 دانشگاه و مرکز علمی سراسر کشور را در 17 گروه تخصصی فراهم کرده است.
13. صیانت از میراث فرهنگی و احیای نسخ خطی تاریخی: برگزاری متناوب جلسات هیأت امنای کتابخانهی مینوی و جلب اعتماد اعضای این هیأت برای بازگشایی مهر و موم اسناد و نسخ خطی و سنگی این کتابخانه و اقدام در جهت جمعآوری، تدوین و انتشار یادداشتها و اندیشههای استاد مینوی از جمله مهمترین اقدامات صورتگرفته در این زمینه است.
14. رویکرد کاربردی و تدوین منشور کاربردی علوم انسانی و متنوع سازی خروجیهای علمی و تولیدات پژوهشی.
15. ورود پژوهشگاه به طرح تراز بینالمللی وزارت علوم برای نخستین بار.
16. فعالیت در جهت یکپارچهسازی اقدامات هیأت ممیزه و هیأت جذب در کشور: تبدیل هیأت ممیزه و هیأت جذب پژوهشگاه به قطب هیأت ممیزه و جذب مؤسسات پژوهشی علوم انسانی وزارت علوم بهطوریکه تعداد مؤسسات تابعه آن به 13 نهاد پژوهشی رسید.
17. توسعهی کمی و کیفی پرتال جامع علوم انسانی: ارتقاء 501 پلهای در میان کاربران ایرانی پرتال و همچنین رشد ۱۲۵۵۷ پلهای در وبسایت مرجع الکسا از جهت تعداد کاربران سراسر جهان.
18. متنوعسازی دستاوردهای پژوهشی و ترویج یافتههای پژوهش در حوزهی علوم انسانی: سالانه افزون بر 100 کارگاه، درسگفتار و 250 نشست علمی در مرکز آموزشهای تخصصی آزاد پژوهشگاه برگزار شده است. راهاندازی مرکز نوآوری علوم انسانی و خانهی خلاق علوم انسانی و فرهنگ نیز در این زمینه قابل توجه است که ثمرات آن در سالهای پیشرو بیش از پیش بروز خواهد یافت.
19. اثرگذاری در عرصهی سیاستگذاری کلان با انتشار گزارشهای راهبردی و توصیههای سیاستی: این اثرگذاری در بالاترین سطح از دستگاههای سیاستگذاری کشور و از جمله در نهادهایی مانند دبیرخانهی شورای عالی امنیت ملی، کمیسیون «امور زیربنایی، صنعت و محیط زیست» هیأت دولت، کمیسیون امور اجتماعی و دولت الکترونیک هیأت دولت، شورای اجتماعی کشور و شورای کار وزارت کار و و امور اجتماعی و دیگر مراجع برنامهریزی و سیاستگذاری کشور صورت گرفته است.
20.روزآمدسازی، ارتقاء و توسعی وبسایت پژوهشگاه.
21. جذب نیروهای کاملاً نخبه و متخصص و جایگزینسازی استادان و پژوهشگران بازنشسته یا در حال بازنشستگی با دانشمندان جوان بر اساس نظر و مشارکت فعال پژوهشکدههای ذیربط: پژوهشگاه در امر «شایستهگزینی» بهمثابه آرمانی محوری در برنامهی راهبردی نخست، اقدامات بنیادینی صورت داد که جذب 63 نفر از فارغالتحصیلان دانشگاههای برتر کشور (عمدهی جذبشدگان از فارغالتحصیلان دانشگاه تهران - 25 نفر؛ حدود 40 درصدجذب شدگان- و دیگر دانشگاههای تراز اول کشور هستند) از جمله مهمترین بروزات آن است.
22. تأسیس قطب زبانشناسی پیکرهای به عنوان تنها قطب زبانشناسی در کشور
23. ارتقاء جایگاه ملی و بینالمللی پژوهشگاه و کسب 26 جایزهی ملی و بینالمللی در سالهای 1394 – 1399 از سوی اعضای هیأت علمی در رشتههای مختلف.
24. ارتقاء سطح رفاهی و معیشتی کارکنان پژوهشگاه
25. مواجههی فعال با بحران فراگیر کرونا: انتشار آثار متعدد علمی و کسب مقام نخست کشور در جشنوارهی کرونا روایت.
26. اجرای طرح جامع اعتلای علوم انسانی و جلب ردیف بودجه مستقل برای آن در چارچوب بودجه سالانهی پژوهشگاه و ...
دکتر قبادی در انتهای سخنانش تأکید کرد: باید به اعضای هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی افتخار کرد، همچنین برای رونق بیشتر پژوهشگاه و حوزهی مطالعات علوم انسانی باید کارهای نوتر انجام شود و این که باید با یک مقدار واقعبینی، تعامل و پیگیری باز بودن باب گفتوگو پیش ببریم. از اینرو تدوین و تنظیم خواستهها و دغدغههای اعضای هیأت علمی در این جلسه بهمنظور پیگیری آن را خواستار شد
.
دکتر ملائیتوانی نیز مطالب مطرح شده را راهگشا دانست آنچنانکه با ابتنای بر آن اجرای درستتر شیوهنامههای هیأت علمی تمام وقت را میتوان انتظار داشت. با این حال وی تصریح کرد: مشکل تعارض قوانین، مسئلهای عام است و اگرچه پیگیری ارتقای آن در دستور کار قرار میگیرد اما حل آن بهویژه در کوتاه مدت چندان چشمانداز مثبتی ندارد. از اینرو توصیه کرد که اگر مسئلهای خاص برای هر یک از اعضای هیأت علمی قابل طرح بود، با کمک رئیس پژوهشکده همچنین با کمک شواری پژوهشی پژوهشکده راهحلی تدوین شود و این که معاونت پژوهشی نیز حتمأ پذیرا خواهد بود.
با طرح سؤالات حاضرین در این جلسهی مجازی و گفتوگوی اعضای هیأت علمی پژوهشگاه با معاونت پژوهشی و تحصیلات تکمیلی و ریاست پژوهشگاه، تمامی وقت تعیین شده به دستور جلسه تبیین و گفتوگو دربارهی شیوهنامه اختصاص یافت از اینرو قرار دو دستور جلسهی دیگر به برنامهی آتی جلسه ماهانهی اعضای هیأت علمی با هیأت رئیسهی پژوهشگاه موکول شد. در پایان، با تشکر از حاضرین در جلسه و آرزوی سلامتی و موفقیت برای هموطنان و همکاران خاتمهی این نشست مجازی اعلام شد.
نظر شما :