گزارش دبیر علمی اولین همایش ملی تأملی بر زندگی، آثار و اندیشه‌ی عبدالله قطب بن محیی
دکتر بنایی: «قطب» را بسیاری از استادان و متخصصان نمی‌شناسند
گزارش دبیر علمی اولین همایش ملی تأملی بر زندگی، آثار و اندیشه‌ی عبدالله قطب بن محیی
همایش ملی تأملی بر زندگی، آثار و اندیشه‌ی عبدالله قطب بن محیی روز دوشنبه 24 شهریور 1399 آغاز شد و سخنران نخست این همایش ملی، دبیر علمی نشست، دکتر مهدی بنایی بود که در بخش نخست سخنان‌شان چنین مطرح کرد که «در مقام گزارش از فرایند تکوین اندیشه‌ی برگزاری همایش قطب تا تحقق آن، به کوتاهی به دو وجه این همایش توجه می‌کنیم: وجه خلوت و وجه جلوت؛ یا به عبارتی،منطقه‌ی آشکار و ناحیه‌ی پنهان آن. از این دو آنچه مهم‌تر است همان ناحیه‌ی پنهان و وجه خلوت همایش است و اساساً در این اقلیم است که جان و جوهر یک همایش شکل می‌گیرد و قوام می‌یابد. آنچه به اجمال از این ناحیه می‌توان به زبان آورد و با آن راهی به تأمل در جوهر همایش گشود آن است که پس از گذر سالیان، گویی لطف خدا بر آن تعلق گرفته که بنده‌ای از بندگان گمنام او از حجاب فراموشی تاریخی بیرون آید و محل تذکر و توجه اهالی اندیشه و آمادگان ذکر قرار گیرد. از این‌رو در مسیر آنچه اکنون با این همایش در حال تحقق است، مخالفت مخالفان مانعی جدی ایجاد نخواهد کرد و همراهی همراهان از سر منت نهادن و همراه با ادعا نمی‌تواند و نخواهد بود.»
دکتر بنایی در ادامه و با تأکید بر اهمیت توجه به مقام قطب به منظور تذکر به آنچه که قطب خود به آن مبتلاست، افزود: «نکته مهم آن است که مورد توجه قرار گرفتن و به محل تأمل درآمدن قطب، دو امر مهم مربوط و منسوب به او را نیز از غبار فراموشی و بی‌توجهی دیرپای تاریخی بیرون خواهد آورد، و آن دو عبارت است از:
۱_ مکاتیب
۲_ شهر قطب آباد
عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی درباب پیوند مکاتیب و شهر قطب‌آباد با قطب طرح کردند: این دو همواره با نام قطب سرنوشت واحدی دارند و با فراموشی و یاد این نام، فراموش می شوند و به یاد می‌آیند.
امید که همایش قدس آغاز دوران یاد این نام باشد و شروع تازه‌ای برای توجه و عنایت جدی به مکاتیب فراموش شده‌ی قطب و شهر غریب قطب‌آباد.
دکتر بنایی در بخش پایانی سخنرانی خود به وجه ظاهری همایش قطب پرداخت و گفت: «در وجه جلوت این همایش، سخن زیاد است و بیان سختی‌های مسیر و فراز و نشیبهای آن طولانی. پنهان نیست که برگزاری همایش ملی کاری بس دشوار است و سترگ. حال به این دشواری گمنامی نام محور همایش را نیز اضافه بفرمایید. همایش حافظ و سعدی، معروف همگان است و در مسیر همراهی و مشارکت خیل آشنایان. اما قطب را حتی بسیاری از استادان و متخصصان نمی‌شناسند. این دشواری، کار ما را به درازا کشاند و بر ثقل و سنگینی این گام اول افزود؛ اما حاصل این گام خجسته بود و برای آینده امیدبخش. در این گام توفیق همراهی و همدلی استادانی را یافتیم که قطعاً مسیر توجه به قطب و مکاتیب و شهر منسوب به او را بیش از پیش هموار خواهد کرد.»
نظر شما :