گزارش دوازدهمین پیش‌نشست علمی همایش مجازی ابعاد انسانی- اجتماعی کرونا در ایران
گزارش برگزاری دوازدهمین پیش‌نشست علمی همایش ابعاد انسانی- اجتماعی کرونا در ایران با عنوان: «مدیریت فضای خانواده در شرایط کرونا با رویکرد روانشناختی تربیتی»
دوازدهمین پیش‌نشست علمی همایش مجازی ابعاد انسانی- اجتماعی کرونا در ایران، روز شنبه 3 خرداد 1399 با حضور صاحب‌نظران و دانشجویان از ساعت 16 الی 18 برگزار شد. در این نشست که با عنوان «مدیریت فضای خانواده در شرایط کرونا با رویکرد روانشناختی تربیتی» برگزار شد، دکتر بهاره نصیری مدیر پنل و دکتر فرزانه یزدانی عضو هیأت علمی دانشکده علوم سلامت و زندگی دانشگاه آکسفورد و دکتر اطهره نژادی دبیر کمیسیون امور زیربنایی، صنعت و محیط زیست هیأت دولت به‌عنوان سخنرانان در این نشست حضور داشتند.
در ابتدا دکتر فرزانه یزدانی عضو هیأت علمی دانشکده علوم سلامت و زندگی دانشگاه آکسفورد، سخنرانی خود را با عنوان: «بررسی دوره ایزوله کردن و فاصله‌گذاری بر روی جنبه‌های مختلف احساس نیکبودی» با ارائه پاورپوینت مطرح کردند که چکیده‌ای از سخنان ایشان به شرح ذیل است:
«این کار در زمینه well being است. مدل طراحی شده آن در حوزه احساس کلیت و یکپارچگی داشتن در زندگی برمبنای accupational science و تئوری‌های سیستمی است. بدین‌صورت که انسان‌ها، احساس خوب بودن و خوب زیستن را در زندگی در برقراری تعادل بین کارهایی که در جهت بودن و زیستن خود being تعلقاتشان belonging و بهبود زندگی becoming انجام می‌دهند اگر کارهایی که انجام می‌دهند در زمینه این سه کارکرد باشد یک احساس تعادلی در فرد به‌وجود می‌آید یعنی احساس خوبی و احساس نیکبودی و احساس wellbeing در او بهبود پیدا می‌کند پرسشنامه‌ای بر این مبنا درست کرده و مطالعه‌ای بر روی زمان ایزوله کردن بر روی این سه نیاز being-becoming-belonging و تأثیر آن بر افراد انجام دادم نتایج نشان داد تأثیرات بیشتر در زمینه belonging و being بار مثبت و در زمینه becoming تأثیر منفی داشته است.
این مطالعه با هدف بررسی تأثیر دوره انزوا بر زندگی روزمره زنان تأثیر انجام شده است. تأثیر مثبت یا منفی درک شده توسط زنان از این دوره مورد بررسی قرار گرفت. پایه‌های نظری توسعه سؤالات نظرسنجی مبتنی بر مدل احساس یکپارچگی و تمامیت فرد و زندگی بوده است. طبق این مدل، اگر بین آنچه فرد انجام می‌دهد تا نیازهای خود برای زندگی، خود تحقق بخشیدن و تعلق را برآورده سازد، هماهنگی معنادار وجود داشته باشد در او احساس تمامیت و یکپارچگی ایجاد می‌کند. احساس یک کل واحد بودن، تعادل، یکپارچگی و هماهنگی بین فرد و دنیای او با حس نیکبودی همراه است. طبق یافته‌های این تحقیق، زنان علیرغم استرس‌ها و نگرانی برای آینده، برداشت‌شان از شرایط موجود در رابطه با زندگی، و متعلقات خود نسبت به قبل از شیوع کرونا مثبت‌تر بود. برداشت زنان از انزوا حاکی از آن بود که این دوران بر روی برنامه‌ریزی‌های آینده زندگی و دستیابی به اهداف‌شان نسبت به قبل از دوره انزوا تغییری نکرده است».
سپس دکتر اطهره نژادی دبیر کمیسیون امور زیربنایی، صنعت و محیط زیست هیأت دولت سخنرانی خود را با عنوان: «تحلیل نقش مؤلفه‌های تاب‌آوری اجتماعی بر کاهش اثرات و پیامدهای کرونا بر زنان» با آغاز نمودند که چکیده‌ای از سخنان ایشان به شرح ذیل می‌باشد:
« تاب‌آوری اجتماعی، توانایی یک جامعه در غلبه بر استرس‌ها و سازگاری با تغییرات اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و محیط زیستی است. جوامع امروز، سیستم های پیچیده‌ای هستند که در این سیستم‌ها، تنش‌هایی بین تاب‌آوری و بهره‌وری وجود دارد و برخی از ریسک‌های سیستمیک که پیامد تلاش برای به حداکثر رساندن بهره‌وری، تلقی می‌شوند، در زیرسیستم‌های مختلف ایجاد شده و تاب‌آوری را دچار تغییر می‌کنند. توانایی پیش‌بینی، جذب، برگشت به حالت اولیه و سازگاری با تهدیدهای غیرمنتظره، مهمترین ویژگی‌هایی هستند که سیستم‌های پیچیده برای بقا و بهبود عملکرد خود در ابعاد مختلف، به آنها نیاز دارند. شیوع ویروس کرونا در ماه‌های اخیر و در سطح جهان، موجب ایجاد اثرات زیادی بر بخش‌های سلامت و اقتصاد جوامع شد که هر یک از این اثرات، خسارت‌های زیادی را در پی داشته و علاوه‌بر آن، پیامدهای اجتماعی گوناگونی را نیز در مقیاس‌های مختلف، به همراه داشته و خواهد داشت. این پاندمی به وضوح نشان داد که برخی از سیستم‌های انسان ساخت بسیار شکننده بوده و شکنندگی آنها، خسارات جبران ناپذیری را بر جوامع تحمیل کرد. در حال حاضر، دولت‌ها در تلاش برای جذب شوک تولید شده توسط این پاندمی هستند و در عین حال، جامعه بین‌الملل در تلاش برای آغاز فاز برگشت و احیاست. در این مقاله، بررسی مفهوم تاب‌آوری، معرفی اجزای سازنده آن، اشاره‌ای به استرس‌های مستقیم و غیرمستقیم کنونی جامعه ما و ارزیابی چگونگی تأثیر کرونا بر جامعه، نکاتی است که در تحلیل نقش مؤلفه‌های تاب‌آوری بر کاهش آثار و پیامدهای کرونا به‌ویژه بر زنان، با تأکید بر نقش‌های چندگانه آنان در خانواده و جامعه، مورد بررسی قرار می‌گیرد و راهکارهای پیشنهادی با استفاده از مؤلفه‌های یاد شده بیان می‌شود».
نظر شما :